زنان ایرانی حذف شدنی نیستند/توسعه و پیشرفت کشور بدون توجه به نقش بی بدیل زنان توهمی بیش نخواهد بود

هر چند که بر اساس برخی تئوری های نخ نما شده و پوسیده که همیشه در حذف نقش تاثیرگذار زنان در ایران و برخی ممالک عقب مانده و یا کمتر توسعه پیدا کرده، دارای طرفداران تندرو و متعصبی بوده و هست ،ولی واقعیت تاریخی اثبات کرده که حذف یا کمرنگ کردن حضور زنان به بهانه های مختلف اعم از حجاب اجباری و کشف حجاب اجباری ،نتوانسته است جایگاه قابل توجهی در تاریخ پیدا کند و هرگونه اعمال سیاستی که با اجبار و خشونت همراه بوده ،تاکنون با شکست مواجه شده است و بعداز این هم فرجامی بهتر از شکست و تحمیل هزینه‌های گزاف و اتلاف منابع ملی نخواهد داشت.
زنان ایران زمین در طول تاریخ قبل از حمله اعراب و بعداز آن در حفاظت از خود ،خانواده و کیان ایران از هیچ فداکاری و وظیفه ای نه تنها فروگذار نکرده‌اند بلکه همپای مردان تا پای جان ،جانانه ایستادند و خم به ابرو نیاوردند و تمام سختی‌ها را حتی بهتر از مردان تحمل کرده اند.
زنان ایران زمین، اسطوره‌های کم بدیل تاریخ گذشته و معاصر این سرزمین هستند که نجابت و بزرگواری و شرافت را بدون کم و کاست معنا کرده‌اند.این درحالی بوده که برخی تندروها و زورمداران نسبت به ساحت شریف مادران ارجمند این سرزمین با اعتقادات نخ نما شده هنوز هم در حال اهانت و کج اندیشی هستند.
یکی بخاطر وجود چند تار موی، آنان را با بدترین شیوه ها به درون خودرو پرت می کند،یکی آنان را در بدترین حالت در پارک روی زمین می کشد و دیگری هم که معاون وزارتخانه ای است حتی حرمت مادر و خواهر و با همسر خود را نگه نمی دارد و با رکیک ترین کلمات و جملاتی که ریشه در باور های ضد اخلاقی وی دارد ،زنان و دختران فهیم و شرافتمند را مورد اهانت قرار می دهد ،دریغ از یک تذکر توسط مدعیان ظاهری اخلاق و کرامت انسانی در دوران پکپارچگی قدرت در ایران!!!!!؟؟؟
زنان و دختران سرزمینم ، مهربان ،بسیار عفیف،بزرگوار،فهیم،شجاع و فداکارند

حضور موثر ، تاثیر گذار و درخشان زنان ایرانی در عرصه های فرهنگی و اجتماعی، اقتصادی، علمی، ورزشی و سیاسی برای همه اثبات شده است و ضرورت دارد با اهمیت دادن به حضور فعال زنان در تمام عرصه ها، آنان را در روند توسعه همه جانبه ،شریک مردان دانست، بدون کوچکترین فرق و تبعیضی.
موفقیت های زنان این سرزمین در زمینه های علمی ، فرهنگی، اقتصادی،اجتماعی، سیاسی و ورزشی نشان از توانایی، ظرفیت و پشتکار کم نظیر آنها برای به رخ کشیدن توانایی های خود و افتخار آفرینی برای ایران عزیز است ولی با کمال تاسف ،بنا به برداشت های غیر منطقی و غیر علمی از این همه پتانسیل و ظرفیت بالا، کمترین استفاده می شود.
این مهم در شرایطی بوقوع پیوسته و جاری است که موضوع حقوق زنان ایران به یکی از موضوعات و مناقشات و بهانه های مورد توجه محافل بین‌المللی و مخالفان کشور تبدیل شده است و از هر اتفاق مناقشه برانگیزی در داخل مرزهای جغرافیایی کشور در حوزه ی زنان به عنوان وسیله ای برای فشار به کشور بهره می برند.
از قوه به فعل کردن توانمندهای بی بدیل زنان ایران در حوزه های اجتماعی، سیاسی، ورزشی، فرهنگی، علمی و اقتصادی و برجسته کردن این توانایی های زنان ایران زمین، نه تنها می تواند این تحرکات مخالفان را خنثی کند، بلکه می تواند به عاملی امید بخش برای بهبود جایگاه زنان ایران در زمینه های علمی، فرهنگی، اجتماعی، ورزشی، اقتصادی و سیاسی و مرتبط با توسعه و پیشرفت کشور تبدیل کند. باید به این نکته ظریف و بسیار مهم توجه کرد که پر رنگ کردن موفقیت های زنان در جامعه می تواند، امید به زندگی و نشاط اجتماعی و فردی را در دل کثیری از بانوان بزرگوار، فرهیخته و زحمتکش ایران زمین و سایرین ایجاد کند.
اگر این اصل مهم را بپذیریم که فعالیت های زنان کشور در تمام زمینه با رفع بسیاری از محدودیت های دست و پا گیر سلیقه ای و ایجاد روابط منطقی قانونی و نوسازی بسیاری از قوانین و روز آمد کردن آنها در حوزه ی زنان، موجب نشاط سرزندگی، پویایی و سلامت جامعه خواهد شد، بدون تردید ارتقای عرصه های فعالیت زنان در تمام حوزه ها به شکوفایی ایران زمین منجر خواهد شد.
پرداختن و اهمیت دادن به حضور فعال و تاثیر گذار زنان ، می تواند اعتماد به نفس زنان ایران به شدت بالا ببرد و آنان را در ساختن و شکوفایی ایران زمین همسنگ و یا حتی موثرتر از مردان گرداند. باید با تمام وجود و بر اساس واقعییات جهان پیرامونی حضور بانوان ایران زمین را باور کنیم، در غیر این صورت با توهمی به نام توسعه ایران روبرو خواهیم بود. همانطور که نمی توان بدون رعایت تمامی مولفه های زیست محیطی به توسعه پایدار رسید، به همان صورت نمی توان بدون در نظر گرفتن نیمی از جمعیت ایران به توسعه و پیشرفت رسید.

تقویت ظرفیت حضور موثر زنان در مناسبات اجرایی، تقنینی و قضایی، علمی، فرهنگی، ورزشی، اقتصادی و اجتماعی، در واقع استفاده از ظرفیت های بالقوه و بالفعل کشور برای توسعه و پیشرفت است و غفلت از آن یعنی عقب ماندگی و تضعیف نشاط اجتماعی.

علی کریمی پاشاکی__ روزنامه نگار