آموزش و پرورشی که برای دولت اهمیت ندارد!

استعفای یوسف نوری از وزارت آموزش و پرورش را می‌توان در ادامه استعفاهای برکنارگونه وزرای همین وزراتخانه دولت روحانی تقسیم بندی کرد که به صورت محترمانه تری از وزیر مربوطه می‌خواهند با یک استعفاء همه را خوشحال کنند و کار به عزل و استیضاح کشیده نشود.

وزارتخانه آموزش و پرورش که در چند سال ابتدایی انقلاب افراد ذی نفوذی در آن حضور داشتند که بعدها رئیس جمهور و نخست وزیر هم شدند ( شهیدان رجایی و باهنر) این روزها به عرصه افرادی بدل شده که با پایان کار خود دیگر سمت چندانی نیز به دست نمی‌گیرند و کمتر شناخته شده هستند.

شاید بعد از محمدعلی نجفی که بعد از وزارت آموزش و پرورش در دولت سازندگی توانست در دولت اصلاحات ارتقا پیدا کند بقیه چندان جدی گرفته نشدند. البته حمیدرضا حاجی بابایی نماینده فعلی همدان هم در دولت دوم احمدی نژاد وزیر شد و بعد از وی این وزارتخانه مدیریت بی ثباتی را تجربه کرده است. حتی تعیین تکلیف نصفه  ونیمه رتبه بندی معلمان به عنوان دغدغه جدی فرهنگیان هم نتوانست مشکل مدیریت این وزارتخانه را حل کند و معضلات و ناکارآمدی‌ها بیشتر نشان داده می‌شود.

علی اصغر فانی وزیر اول آموزش و پرورش در دولت روحانی گفته بود برای دولت وزیر این وزارتخانه هیچ اهمیتی ندارد که چه کسی باشد. برای روحانی وزیر خارجه اهمیت دارد و نه آموزش و پرورش! واقعیت هم این است که وزیر آموزش و پرورش  کار سنگینی دارد، زیرا همیشه با بحران بودجه روبرو است و باوجود افزایش نسبی بودجه در زمان دولت روحانی بازهم مشکلات اعتباری وجود دارد. از همین جهت است که حالا به قکر افتاده اند که بسیاری از مدارس را واگذار کنند و قول داده اند که اعتبار آن به صورت کامل به آموزش و پرورش اختصاص داده شود که البته بازهم مشکلات این حوزه تمام نمی‌شود.

در همه جای دنیا آموزش و پرورش نقش کلیدی در دولت دارد. در بسیاری از کشورها سهم این نهاد ۲۵ درصد کل بودجه دولت‌ها است و تا سال ۲۰۳۰ نیز از کشورها خواسته شده که به این سهم دست پیدا کنند. ولی در دولت فعلی انگیزه و اولویتی برای آموزش و پرورش و معلمان دیده نمی‌شود. اخبار حاشیه ای مدارس هم که شده اخبار مسمومیت‌ها و درگیری با دانش آموزان بر سر حجاب! پربیراه نیست که در میان این همه مشکلات فراموش شود که حقوق پایان سال معلمان پرداخت گردد و چنین افتضاحی به بار می آید. وزیری هم که انتخاب می‌کنند چیزی در حد همان است. به قول مظفرالدین شاه فیلم کمال الملک «بیله‌ دیگ‌، بیله‌ چغندر!»