ائتلاف و هم افزایی ملی برای زندگی و امید به آینده
پاندمی بیماری کرونا که در ماههای اخیر تا کنون جهان با آن مواجه شده است، موجب مرگ و میر دهها هزار نفر از مردم در اقصی نقاط دنیا شده و تعداد زیادی از مردم را در معرض ابتلاء قرار داده است.در ضمن شیوع جهانی این بیماری خطرناک،بسیاری از معادلات اجتماعی،اقتصادی،فرهنگی و … را هم بشدت […]
پاندمی بیماری کرونا که در ماههای اخیر تا کنون جهان با آن مواجه شده است، موجب مرگ و میر دهها هزار نفر از مردم در اقصی نقاط دنیا شده و تعداد زیادی از مردم را در معرض ابتلاء قرار داده است.در ضمن شیوع جهانی این بیماری خطرناک،بسیاری از معادلات اجتماعی،اقتصادی،فرهنگی و … را هم بشدت تحت تاثیر قرار داده و شور ما نیزه با ورود و شیوع آن دچار مشکلات عدیده ای گردیده است.
اینکه ورود و شیوع بیماری خطرناک کرونا که به یک پاندمی خیلی جدی تبدیل شده است و باعث ایجاد مشکلات زیادی برای مردمان تمام کشورهای درگیر و از جمله ایران ما شده،کمترین شکی وجود ندارد ،ولی فرق این پاندمی با دیگر پاندمی ها در گستردگی آن است که موجب بروز مشکلات بسیاری برای مردم در ایران و تمام نقاط دنیا شده است.
پاندمی بیماری خطرناک کرونا در دنیا و ایران،یک اصل بنیادین را یادآوری میکند و آن این مهم است که اگر میخواهید به روزهای قبل از کرونا باز گردید ،می بایست با هم افزایی،همگرایی و ائتلاف ملی به معنای واقعی و خردمندانه برسیم و به پیش نیاز ها و پس نیازهای آن توجه و عنایت ویژه داشته باشیم.
قابل توجه مسئولان نظام در هر رده و موقعیت
به نظر میرسد راهکار هم افزایی و ائتلاف ملی برای زندگی باید از سوی همه ی مسئولان نظام و کشور مورد عنایت بیش از پیش قرار گیرد.می بایست تمام مسئولان کشور اعم از راستگرا،چپگرا ،میانه رو و مستقل و…و یا آنانی که خود را انقلابی می نامند،توجه داشته باشند که بیماری خطرناک کرونا که در شمایل پاندمی در آمده است،هم سلامتی مردم و هم معیشت آنان را با خطر جدی مواجه کرده است.در واقع در جریان شیوع و پاندمی کرونا ویروس، ایران و تمامی ممالک نیا اعم از دارا و ندار ،توسعه یافته ، در حال توسعه و یا عقب مانده_این دو عامل یعنی سلامت و معیشت مردم را هدف قرار داده است،به عبارت دیگر، بیماری کرونا زندگی را در معرض یک پرسش اساسی قرار داده و امید به زندگی را با چالش جدی روبرو کرده است.
در واقع زندگی کردن یعنی سفر رفتن، رستوران رفتن، سینما و تئاتر رفتن، دید و بازدید ها،همایش های گروهی و مناطق اجتماعی تحت تاثیر قرار گرفته است.
ارمغان بیماری کرونا،انزوا و تنهایی
عزیزان زیادی در تنهایی از دنیا رفتند. همین اتفاقات موجب شده تا زندگی برای خیلی ها بی معنا شود.کارشناسان اقتصادی معتقدند،که خطر ویروس کرونا به حدی است که می توان آن را آغازی بر وقوع یک رکود بزرگ اقتصاد جهانی دانست. البته میزان اثرگذاری شیوع ویروس کرونا بر اقتصاد های مختلف یکسان نخواهد بود،اما اثرات جهانی شیوع بیماری کرونا عبارتند از؛
افزایش بیکاری در جهان _تحمیل شوک های سنگین به اقتصاد جهان_لطمه سنگین به تجارت خارجی. باتوجه به این موارد،ضروری است که دولت و حاکمیت های سیاسی در باره ی موضوع مهم زندگی و معیشت مردم چاره اندیشی جدی بکنند.
هم افزایی، همگرایی و ائتلاف ملی و بینالمللی برای زندگی و امید
واقعیت موضوع این است که هم در ابعاد ملی و هم در ابعاد بین المللی ،ما انسانهای کره زمین نیازمند یک هم افزایی،ائتلاف ملی و بینالمللی هستیم تا بتوانیم بر چالشهای جدی بوجود آمده ناشی از بیماری خطرناک کرونا فایق آییم.چرا که انسان با زندگی ،معیشت و ارتباطات انسانی اعم از ارتباطات اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و…معنا پیدا میکند.
به نظر میرسد همه اعم از دولت،مجلس،قوه ی قضاییه،احراب،نهادهای مدنی و مردم نهاد،هنرمندان،روزنانه نگاران،ورزشکاران،نخبگان،فعالین اقتصادی بخش خصوصی،اصناف و…بایستی در کنار هم صد البته با همراهی مردم ،قرار بگیرند تا جامعه به زندگی عادی برگردد.
بقلم علی کریمی پاشاکی_ روزنامهنگار
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0