استیضاح همتی سیاسی بود، ممکن است وضعیت بدتر شود

غلامحسین کرباسچی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب:
اول اینکه به هرحال نمایندگان به رای‌دهندگان خود بگویند که ما کاری انجام دادیم؛ در حالی که می‌دانند با رفتن و آمدن افرادی مثل همتی گشایشی در مشکلات ایجاد نمی‌شود. تا وقتی که ما مسائل خارجی و تنگناهای مبادلات ما حذف نشود، وضعیت اقتصادی بهبود پیدا نمی‌کند.

مجلس اینها را بهتر از هرکسی می داند و نمایندگان نمی‌توانند منکر اینها شوند. ریشه مسائل همان‌جا است و هرکسی هم غیر از این بگوید چشم خود را بر واقعیت بسته است.

حرکتی که انجام شد بیشتر یک حرکت سیاسی بود و هیچ تاثیر مثبتی بر زندگی مردم نخواهد داشت. حتی ممکن است وضعیت بدتر هم شود.

امیدواریم که آقای پزشکیان بتواند سایر مسائلی که ریشه‌های مشکلات اقتصادی مردم است، را سامان دهد و به وضعیت اقتصادی کشور کمکی شود.

شاید آقای همتی بی‌تقصیر هم نبود؛ شاید هم هیچوقت فکر نمی‌کرد در مقابل این جناح درخواست رای اعتماد کند. به هرحال بعد از انتخابات ۱۴۰۰ آقای همتی منتقد فعال مسائل اقتصادی بود.

خیلی از این مطالب صحیح هم بودند؛ اما آنها را با لحن و نوع بیانی مطرح می کرد که شاید باعث ناراحتی عده زیادی از این آقایان می‌شد.

آن فردی هم که می‌آید، اگر هنری داشته باشد باید ببینیم روی زندگی مردم چه تاثیری می‌تواند بگذارد. مسلما آقای پزشکیان نمی‌رود یک نفر را از جبهه پایداری به جای همتی قرار دهد.

مسلما کسی را می‌آورد که هم‌فکر خود او و آقای همتی باشد. اگر مجلس باز هم می‌خواهد برخورد کند، بکند. مسائل کشور بالاخره دچار همین اختلاف سلیقه‌ها و اینها است و نتایج آن را هم مردم می‌بینند.

به هرحال این سلیقه آقای پزشکیان است. ما آقای پزشکیان را آدم صادق، خوش‌قلب و پاکی می دانیم که دلش می‌خواهد خدمت کند. منتها تجربیات سیاسی نشان داده که شعارهایی مثل وفاق در کشور آنقدر تاثیر متقابل ندارد.

یعنی یک نفر هرچقدر کوتاه بیاید، طرف مقابل آن جری‌تر شود. متاسفانه یک دوگانگی سیاسی این‌چنینی در کشور وجود دارد. آقای پزشکیان با عنوان اینکه بتواند همکاری جناح‌های سیاسی را جلب کند خیلی کوتاه آمده است. فقط هم بحث آقای همتی نیست.

آنها در همه مسائل و همه‌جا تریبون‌های مذهبی و غیر مذهبی دارند و تبلیغ و سخنرانی‌ می کنند و اینطور نیست که وفاق را جدی گرفته باشند.

ایشان هرچقدر به افراد سهم بدهد، آنها جری‌تر می‌شوند. آقای پزشکیان به هرحال رئیس جمهور است و باید با تمام قدرت، برای تحقق وعده هایی که به مردم داده تلاش کند و از همه ابزارها استفاده کند.

اما اگر بخواهد به افراد سهم بدهد، کشور که با شرکت سهامی اداره نمی‌شود. بلکه باید ببیند چه کسانی می‌توانند مسائل کشور را حل کند و از آنها استفاده کند.