انتقاد برای معاش یا انتقاد برای سلامت جامعه

از طریق شبکه های اجتماعی نه تنها افراد می توانند ایده ها و اطلاعاتشان را به اشتراک بگذارند بلکه می توانند بحث های جدی در مورد مراقبت های بهداشتی با یکدیگر داشته باشند. این شبکه ها همچنین رابط تعامل بینکاربران و سرویس های ارایه دهنده خدمات بهداشتی هستند. شبکه های

اجتماعی برخط باعث دگرگونی ویژه در راه های تعامل و ارتباطات انسانها شده اند.

شبکه های اجتماعی نیز همانند سایر مسائل نوپدید حاوی جنبه های مثبت و روشن و هم جنبه های منفی و تاریک می باشند. بدون تردید شبکه هایاجتماعی با فراهم کردن دسترسی به نقطه نظرات و اطلاعات می توانند باعث گسترش دانش ما شوند. امروزه شماری از کادر درمانی در تعامل با

مردم از طریق شبکه های اجتماعی شرکت می کنند و با ارتباط برخط سعی دارند به صحبت های بیماران گوش فرا داده و با کمک همکاران مشکلات سلامتی آنان را حل نمایند. شبکه های اجتماعی همچنین به اتصال کشورهای مختلف در سرتاسر دنیا کمک می کنند بخصوص با کشورهایی که متخصصان ماهرتر و درمان های پیشرفته تر در دسترس دارند و لذا باعث افزایش آگاهی ما در مورد سلامتی می شوند.

یکی از موضوعات مهم در بحث ارتباط سلامت و رسانه، دقت در طراحی پیام های سلامتی که از طریق رسانه ها منتقل می شوند. از جمله ویژگی هایی که می تواند منجر به افزایش اثربخشی یک پیام سلامت شود شامل صحت و اعتبار، در دسترس بودن، توازن، ثبات، تناسب با ویژگی های فرهنگی، تکرارپذیری، به موقع بودن و قابل فهم بودن آن پیام است. موضوع بعدی سواد سلامت رسانه ای است که داشتن آن جهت تفسیر و تحلیل محتوای مربوط به سلامت در رسانه هـا با یک رویکرد انتقادی لازم و ضروری است تا افراد نکات مثبت را دریافت کنند و آن را در زندگی به کار ببندند و به این ترتیب از محصول رسانه ای سود ببرند و در مقابل تاثیرات منفی مصون بمانند.

. از طرفی شبکه های اجتماعی ورسانه های جمعی با پخش برنامه ها و اطلاعات نادرست باعث تخریب اعتمادو رابطه بین بیمار با کادر درمان می شوند. چنانکه از شواهد بر می آید گاه ارائه اطلاعات نامناسب به سلب اعتماد از پزشک و کادر درمان می آنجامد، منجر به هدایت بیماران به سوی درمانهای غیر علمی می شود وگاه نیز با بزرگنمایی بیماری و ترساندن افراد باعث ایجاد ترس و نگرانیدر بیماران می گردد .علاوه بر این برخی شبکه های اجتماعی و رسانه های جمعی با انتشار مطالب غیر علمی باعث تشویق بیماران به عدم تبعیت از رژیم درمانی می شوند. امروزه شبکه های اجتماعی به روش فزاینده ای زندگی شخصی و دنیای ما را اشغال کرده اند. بنابراین گسترش درک درست ما از تاثیرات طولانی مدت شبکه های اجتماعی بر روی سلامتی انسان یک ضرورت می باشد

همچنین شکل گیری و ترویج سریع شایعات و اخبار کذب ،تبلیغات ضد دینی و القای شبهات ،تأثیرات در ترویج بی بند و باری در میان جوانان ،نقض حریم خصوصی افراد و تأثیرات منفیِ رفتاری و جسمانی را از آسیب های شبکه های اجتماعی برشمرد.

فقدان تخصص در حیطه سلامت و عدم آگاهی کلان و تخصصی از قوانین بالادستی،چالش ها در حوزه سلامت و نقد سطحی از دیدگاه عموم از دیگر آفتهایی است که رسانه را دچار کم عمقی در تحلیل مینماید و فقط با انتقادات سطحی به انتقادات بازاری میانجامد.

حیات رسانه هایی با متولیان گوناگون در تمامی کشورها امری رایج است که صد البته آسیبهای خود را دارد. اما ایراد در غیاب رسانه های مستقل است. رسانه هایی که اعتبار خود را نه از موسسهای که آن را حمایت میکند بلکه از عملکرد خود در شیوه روایتگری و وفاداریشان به بیطرفی میگیرند. لازم به گفتن نیست که وجود شاهد عادل و منصف یا دستکم شاهدانی که تلاش میکنند منصف باشند چه سهم بزرگی در شکل دادن به اعتماد عمومی و تقویت و تحکیم روابط اجتماعی و شفافیت روالها دارد.

مباحث سیاسی نباید در دانشگاه علوم پزشکی مطرح شود، مباحث مربوط به حوزه سلامت شهروندان را در اولویت قرار گیرد و این موارد را با جدیت پیگیری شود.

تعارض منافع در سلامت میتواند با تطمیع اصحاب رسانه در حوزه سلامت باعث اشاعه ناراستی و تضییع حقوق افراد جامعه شود.باتوجه به اینکه پیچیدگی دنیای درمان به سادگی گذشته نیست و با پیچیدگیهای اقتصادی و ارتباطی و گاه رانتی همراه میشود لذا تببین گری و مطالبه گری بدون ایفای نقش دلالی در حوزه سلامت بسیار مهم است.اما متسافنه گاه خواسته یا ناخواسته برخی رسانه ها به دلایل مذکور خود لابی گر این جریان انحرافی میشوند و به جای خدمت به آحاد جامعه در خدمت منافع عده ای اندک قرار میگیرند و نقش اول بد این سناریوی سیاه میشوند.

رعایت گزاره های اخلاقی در رسانه های سلامت بیشتر اهمیت دارد دارا بودن احساس مسولیت اجتماعی ،توجه به حق جامعه در دستیابی به اطلاعات درست و صحیح،خوددداری از تحریف پیامها ،خودداری از مکر و خدعه در خبررسانی و جلوگیری از اخبار یکطرفه،پرهیز از شایعه پراکنی و شایعه سازی،خودداری از بازنشر بدون تحقیق ،پرهیز از اشاعه ناامییدی در جامعه از مهمترین مختصات یک رسانه سالم در حیطه سلامت است.

به نظر میرسد در فضای استان نیز این خلاها در مورد رسانه ها خالی است و انتقاداتی نیز که گهگاه مطرح میشود برای معاش رسانه و نه برای حیات جامعه است .امید است با همدلی و حمایت از جریانهای اصولی و جریان سازی اخلاقی به سمت تعالی سلامت استان و اعتبار کشوری آن شویم.