برخی تصمیمات خلق الساعه، هزینه ساز برای کلیت ساختار حاکمیت است!

سبک شادی صادق بوقی جزئی از فرهنگ ماست. جزئی از جامعه ماست. همین مردم. این مردم هم سرود سلام فرمانده می‌خوانند و هم به سبک پیرمرد رشتی شادی می‌کنند. این مردم جمع این‌دو هستند. برخی قدرت جمع بستن این‌دو را ندارند و ناچار برچسب جامعه متضاد بر این مردم می‌زنند. این‌هم خطاست و ناشی از خطای برداشت در نظام اولویت‌های ارزشی و هنجاری است.

اگر می‌خواهیم جامعه‌ای را تحلیل کنیم باید مجموعه ارزش‌ها و هنجارهای جامعه را فهرست اما سهم هرکدام را با وزن‌کشی محاسبه کرد و برایند گرفت؛ نه اینکه همه را همسطح قرار داد و جمع جبری زد. وزن و ضریب مقاومت و معنویت و عدالت‌خواهی و ظلم‌ستیزی و آزادی‌خواهی واقعی این مردم قابل مقایسه با دیگر خصایص آنهاست؟ این خطای تحلیل بسیار کلیدی است که خیلی‌ها ولو دلسوزان کشور را به اشتباه می‌اندازد و نمی‌توانند مردم را درست تحلیل کنند.

برخی مسئولان ما  در مواجهه با مسائل اجتماعی خواسته یا ناخواسته هیزم آتش می‌شوند. برخی تصمیمات خلق‌الساعه و یا بدون تخمین رسانه‌ای هزینه‌ساز برای کلیت ساختار حاکمیت است. یک نمونه‌اش برخورد با همین پیرمرد رشتی است. واقعا چقدر این مسئله اهمیت داشت که اینطور مقدمه ضریب دادن بدان می‌شویم؟