حکمرانی مناسب و توجه به منافع ملی و خواست واقعی مردم تنها راه تقویت همبستگی ملی و توسعه ی همه جانبه کشور است

علی کریمی پاشاکی ــ روزنامه نگار__قبل از انعقاد کلام لازم میدانم یادآوری کنم با توجه تجاوز و جنگ ۱۲ روزه ی آمریکا و رژیم آپارتاید اسرائیل علیه ایران ، همه ی ما از خواب بیدار شویم و بطور جدی بدانیم که در چه موقعیتی قرار داریم و راهکارهای منطقی و لازم جهت ترمیم کمبودها و نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت کشور و حکمرانی ‌مناسب و روند ارتباط با دنیا و دیپلماسی و مذاکره را جدی تر از قبل دنبال نماییم.

در ارتباط با مباحث حکمرانی مناسب و عقلانیت در حوزه ی اعمال سیاست های داخلی و خارجی و توجه به اینکه مردم به عنوان بهترین سرمایه، بطور واقعی و نه شعاری درک و اقداماتی صورت گیرد تا این سرمایه ی عظیم با رضایت از شیوه های حکمرانی مناسب ،برای همیشه در دفاع از مام میهن بسان گذشته و حال باشند .
همچنین نفوذ عوامل خارجی و داخلی دشمن در دستگاه‌های مختلف حکومتی و در جامعه را با اتخاذ سیاست هایی مبتنی بر تأمین منافع ملی ایران و ایرانیان از بین ببریم و به دیپلماسی و مذاکره و همچنین ارتباط با دول مختلف دنیا بیش از پیش و شکل واقعی تر بنگریم و عمل کنیم.
چون هیچ مذاکره و گفتگوی دیپلماتیک و…نه تنها ذلت و خواری به همراه ندارد ، بلکه می تواند ابزاری مهم برای حفظ و تأمین منافع ملی باشد، در ضمن فلسفه ی مذاکره یعنی داد و ستد و یا بده و بستان.
اینکه یک امتیاز بدهید و یک امتیاز بگیرید و یا یا دو امتیاز بگیرید و یک امتیاز بدهید و بر عکس ، اساس و شالوده مناسبات کم هزینه ی دیپلماتیک و مذاکره محور است.
روش صلح جویانه ی مذاکره و دیپلماسی بایستی به یک استراتژی و باور در حکمرانی مناسب تبدیل شود تا بتواند مشکلات و کمبودها و معضلات بدون توسل به جنگ و خونریزی و کشتار انسانها ، کاهش و حل و فصل شود.

در ضمن در مناسبات داخلی حکمرانی تلاش مضاعف صورت گیرد تا روند جذب حداکثری بصورت واقعی حاکم و کنار گذاشتن بسیاری از مدیران توانمند ،خردمند و عاشق ایران و این آب خاک را  به بهانه‌های مختلف مختلف اعم از غیر خودی، اصلاح طلب ، میانه رو ،ملی گرا بودن، اصولگرا بودن و…  را برای همیشه به بایگانی تاریخ بسپاریم ، اگر کشوری آباد ، آزاد می خواهیم.

در طی سنوات گذشته، دلسوزان ملک و ملت اعم از اصلاح طلب ، اصولگرا ، میانه‌رو ، ملی گرا و…همه چیز را هم پیش‌بینی کرده بودند و هم  تذکر داده بودند و هم گفته و نوشته بودند و نسبت به پدیده ی شوم نفوذ عوامل دشمن خارجی در برخی دستگاه های حاکمیتی و دولتی و… بسیار تذکر داده بودند ، ولی کمتر مورد توجه قرار گرفته بود، ضرورت دارد تا به جذب حداکثری ایرانیان توجه بیشتری ، نسبت به گذشته صورت گیرد، زیرا تمام ایرانیان وفادار به مام میهن در تجاوزات آشکار امپریالیسم آمریکا و رژیم آپارتاید اسرائیل با دفاع از کیان ایران اثبات کردند که از همه نسبت به ایران عزیز هم محرم ترند و هم وفادارترند.
نه افغانی و نه غیر افغانی نمی توانند کمترین تعلق خاطری نسبت به خاک ایران عزیز داشته باشد و فقط ایرانیان بزرگوار هستند که هم می توانند و عاشق این آب و خاک باشند.

و اما…

در تجاوز اخیر رژیم آپارتاید اسرائیل و امپریالیسم آمریکا به ایران
آنان  می خواستند و
می خواهند همبستگی ملی و یکپارچگی ملت ایران را دچار خدشه و نهایتاً ناامیدی و نابودی کنند که با هوشیاری و هوشمندی ایرانیان سرافراز مأیوس شدند.
ضرورت جدی دارد تا برخی ها دست از بعضی اعمال ، گفتار و رفتار تفرقه افکنانه قدیمی و تمامیت خواهانه و تفکیک مردم ایران به خودی و غیرخودی بردارند .
آن عده ی معدودی که با رفتارهای تمامیت خواهانه و انحصارطلبانه و تقلیل گرایانه می خواستند تنها روش و شیوه های آنان در کشور حاکم باشد حتی به قیمت نارضایتی مردم، از این منش بزرگوارانه ی ملت سلحشور ایران درس بگیرند و با تجدید نظر در اعمال و رفتار های خود به روند عقلانیت و منطق باز گردند.
همچنین آن دسته از کنش‌گران سیاسی که منتقد و معترض برخی سیاست ها و اقدامات حکومت بودند و هستند با درک شرایط دشوار و سخت کنونی کشور ، با بالا بردن آستانه ی تحمل ، ایران عزیز را در این برهه ی سخت تاریخی یاریگر باشند.

تجربه کردیم که در تجاوز رژیم آپارتاید اسرائیل با همراهی امپریالیسم آمریکا و سایرین، تنها این ملت بزرگ ایران با تمام تعلقات سیاسی متنوع اعم اصلاح طلب ، اصولگرا ، میانه‌رو ، ملی گرا و…چنان در کنار هم ایستادند و بسیاری از نقشه های شوم بدخواهان و دشمنان را نقش بر آب کردند .

باور ‌کنیم ایران به تمام ایرانیان هم از نظر قومی ، نژادی زبانی تعلق دارد و در انحصار هیچ گروه سیاسی و قومی و زبانی نیست.
ایران به کردها ، اذری ها، ترکمن ها، بلوچ ها ، فارس ها، گیلک ها ، مازنی ها، خراسانی ها ، شیرازی ها، عرب‌ها، لر ها، بختیاری ها یزدی ها، کرمانی ها و…. تعلق دارد و محروم کردن ایران سرافراز از تمام مردم و پتانسیل هایش ظلم و جفا در حق ایران عزیز خواهد بود.
اگر ایران برای تمام ایرانیان باشد ، دیگر کسی نمی ماند که در معرض طمع بیگانگان قرار گیرد و یا خدای ناکرده بخواهد علیه مام میهن تعدی و خیانت نماید.
پس باید همبستگی ملی  واقعی یعنی ایران برای تمام ایرانیان را  به استراتژی واقعی و نه شعاری تبدیل ، حفظ و عملیاتی تر  شود.
بایستی روحیه خود و خانوادهٔ خود را تقویت کنیم و به ویژه فشار روانی اجتماعی را دامن نزنیم.
این حداقل کاریست که از دستمان بر می آید.

یکدیگر را سرزنش نکنیم.
دشمن روبروی همهٔ ی ما ایستاده است.
مراقب روحیه مردم باشیم و آشفتگی را دامن نزنیم.
ما ملت بزرگی هستیم و دوران‌های سخت را در طول تاریخ حیات ایران بزرگ با فراز و نشیب پشت سر گذاشته‌ایم.
کمی از خواب بیدار شویم،
کمی عقلانی تر رفتار کنیم،
کمی به تمام ایرانیان وفادار به ‌مام میهن بیش از گذشته بهاء بدهیم ،
کمی از گذشته و برخی رفتارهای خودخواهانه درس و عبرت بگیریم ،

و کمی بیشتر فقط به ایران و ایرانیان و سرافرازی آنان بیندیشیم و رفتار کنیم.

دیپلماسی و مذاکره با دول مختلف کم هزینه ترین راه

بایستی به این باور منطقی و پایدار برسیم و از حاکمان بخواهیم که هیچ جنگی نمی تواند خروجی بنام خوشبختی و رفاه ملک و ملت را به همراه داشته باشد.
این به تجربه در دنیا اثبات شده است صلح و دوستی که پس از کشتار ، جنگ و خونریزی ایجاد می شود ، شاید وجود خارجی داشته باشد ولی به هیچ عنوان کیفیت رابطه ی بدون جنگ ، کشتار و خونریزی را ندارد.
پس به دیپلماسی ، گفتگو، دیالوگ و مذاکره با دول مختلف دنیا برای رسیدن به تنش زدایی و همزیستی مسالمت آمیز بیش از گذشته بها بدهیم و هدف تأمین منافع ملی از طریق عقلانی ترین و بهترین راه یعنی گفتگو ، مذاکره و دیپلماسی باشیم.
اگر به روش و اسلوب تنش زدایی و همزیستی مسالمت آمیز در روابط بین‌الملل به شکل واقعی و پیگیر بپردازیم ، یقیناً در اثر گذشت زمان می توانیم بر بسیاری از تفکرات تمامیت خواهانه ی برخی دول در اقصی نقاط دنیا غلبه کنیم و افکار عمومی جهان را با سیاست های تنش زدایی واقعی مان همراه نماییم و با عزت ، حکمت و مصلحت تأمین منافع ملی و در عین همزیستی مسالمت‌آمیز با دول مختلف دنیا و تأمین منافع تمام ملت ها ، در کنار جامعه بین‌المللی برای زندگی شرافتمندانه قرار خواهیم گرفت.
به نظر می رسد ، تمام این موارد مورد تاکید این قلم فقط با بسط سیاست تنش زدایی و تقویت همزیستی مسالمت آمیز با استفاده از ابزار خوب دیپلماسی ، گفتگو و مذاکره و مراوده با جامعه بین‌المللی میسور خواهد بود.