دستآوردها و چالش ها

در آستانه ۴۰ سالگی انقلاب اسلامی قرار داریم. در این حدود چهل سال، دارای موفقیت ها و کامیابی ها و عدم موفقیت ها و عدم کامیابی هایی بوده ایم و ضرورت دارد نگاهی واقع بینانه به نقاط ضعف و قوت دستآورد های انقلاب ۵۷ داشته باشیم. در واقع باید ببینیم نسبت به دستآوردها وموفقیت هایی که داشته ایم، تا چه اندازه در رفع معایب و آسیب ها و نقاط ضعف انقلاب ۵۷ تا به امروز بر آمده ایم و یا برای رفع مشکلات همت کرده ایم؟
فراز و نقاط قوت نظام جمهوری اسلام ایران
بزرگترین نقطه قوت نظام جمهوری اسلام که مهم ترین دستآورد انقلاب اسلامی و نظام برآمده از آن است که به هیچ عنوان هم مورد تردید نیست، استقلال سیاسی کشور است. بر اساس واقعییات جهان پیرامونی چه منطقه ای چه بین المللی ، به نظر می رسد ایران بعد از پیروزی انقلاب توفیقی در سیاست مستقل و به عبارتی سیاست نه شرقی و نه غربی به دست آورده است و امروزه دیگر قدرتی نمی تواند به ما و نظام ما، اراده خود را تحمیل کند و ما به واقع سیاست مستقلی داریم. امروزه به زعم برخی کشورهایی که ادعای استقلال سیاسی را دارند، جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با اعمال سیاست های مستقلانه در زمره ی کشورهای برتر دنیا به شمار می آید. بعضی از کشورها در قبال قدرت های بزرگی چون امریکا، حالت کرنش و یا انفعالی دارند ولی جمهوری اسلامی ایران به هیچ عنوان سیاست انفعالی در قبال هیچ دولت و قدرتی ندارد .
نقاط ضعف نظام و نقاط آسیب پذیر عدم وجود عدالت اقتصادی
در مقابل فرآیند مهم قوت، نقاط ضعف ما عبارتند از؛ کم توجهی و گاها بی توجهی به مقوله ی عدالت اجتماعی، اخلاق و معنویات، حقوق شهروندی ، فاصله طبقاتی بین فقرا و اغنیا و … است.
نمی بایست بعد از حدود ۴ دهه از پیروزی انقلاب اسلامی با این مقولات منفی روبه رو می بودیم و این نقاط ضعف و آسیب ها به هیچ عنوان قابل قبول نیست. توفیقات نظام ما در بحث توزیع عادلانه ثروت و امکانات، رعایت اخلاق مداری، رعایت حقوق شهروندی و وجود شکاف طبقاتی به هیچ عنوان حتی در حد و اندازه های آرمانهای اولیه انقلاب اسلامی و امام خمینی (ره) نیست.
صاحب نظران معتقدند، اگر شکاف های درآمدی و طبقاتی ترمیم نشود و همچنین با برخی بد اخلاقی ها و بی اخلاقی مقابله نشود، انقلاب با فلسفه وجودی خودش با سرعت فاصله می گیرد. درخصوص ضعف در برقراری عدالت اجتماعی باید به این مقوله توجه کرد که در قانون اساسی نگاه ویژه به عدالت اقتصادی در کشور ما وجود دارد، این نیاز به یک بستر مناسب دارد و باید در چارچوب نظام جمهوری اسلامی ایران، بستر مناسب را با طراحی کارشناسانه و منطقی ایجاد کرد و به آن همت ویژه گماشت. باید این بحث را متذکر شویم که باید بستر تمرکز گرایی متکی به اقتصادی نفتی و بی توجهی به عدالت در تولید که وجهی از عدالت اقتصادی در بستر استانداردها و مولفه های اقتصادی ملی و اقتصاد جهانی است، نمی توان مقوله عدالت اجتماعی و از بین بردن شکاف طبقاتی و تبعیض در جامعه رسید.بنابراین باید راه حل اساسی در پویایی اقتصاد ملی در قالب اقتصاد مقاومتی و هم عرض آن توجه و استفاده از پتانسیل های خوب اقتصادی جهانی با رعایت مولفه های استاندارد و همه جانبه جستجو کرد.
آسیب های تهدید کننده ی اخلاق و معنویات
برای مقابله با برخی آسیب های تهدید کننده ی اخلاق مداری عام و معنویات در جامعه، مسئوولان نظام در کشور باید اهل صدق باشند و به مردم دروغ نگویند و مردم با پوست و جانشان احساس بکنند که مسئوولان، حکمرانان صادقی هستند، این حداقل توقع مردم از مسئوولان نظام است. اگر مرزهای اخلاق مداری و پاسداری از اخلاق و حقوق شهروندی با تمام مولفه هایش مورد تکریم مسئوولان نظام باشد و هیچ گونه تبعیضی در دفاع از حریم افراد در جامعه صورت نگیرد، آسیب تهدید کننده ی اخلاق مداری و معنویات نیز نمی تواند بیش از این ظهور یپدا کند و قطعا با هوشیاری و تعهدات اخلاقی مسئوولان و مردم این آسیب ها هم یا به حداقل خواهد رسید و یا از بین خواهد رفت.
علی ایحال، این نظام اسلامی متعلق به همه شهروندان و روستاوندان ایران است. باید درک کنیم که اگر مردم حضور به معنای مشارکت هوشمندانه و قانونمند نداشته باشند، هیچ چیز نمی تواند وجود داشته باشند. پس باید تلاش همه مسئوولان به مشارکت هوشمندانه و قانونی مردم در امور باشد.

 علی کریمی پاشاکی 

روزنامه نگار و فعال سیاسی اجتماعی اصلاح طلب