دهیاریها باید از مردم هزینه انتقال زباله را اخذ کنند | مردم هم پولی نمی دهند

مینا زمانی: همزمان با آنچه تعطیلی سایت سراوان توسط استاندار خوانده شده، اخبار حاکی از انباشت زباله‌ها به ویژه در مناطق روستایی است و ظاهرا دهیاری‌ها بدون منابع انسانی لازم موظف شده اند هزینه جمع آوری زباله را از مردم دریافت کنند که طبق انتظار نتیجه خاصی نداشته است و مردم بابت آن پولی نمی‌دهند. در واقع  ریجکتی زباله به سراوان کاهش پیدا کرده، ولی مشکل بزرگ انباشت زباله جایگزین شده است.

اگر به سطح روستاها و مناطق حاشیه شهرها بروید با تصاویری زشت  و ناراحت کننده از حجم زباله‌های سرگردان روبرو می‌شوید که چهره زیبای روستایی  را بیش از همیشه تحت تاثیر قرار داده است.
در حالی که سیاست گذاری، برنامه‌ریزی و نظارت شهری اعم از جمع آوری و حمل زباله، دفن و تبدیل آن به کود از وظایف شهرداری‌ها و دهیاری هاست؛ اخیرا استانداری و فرمانداری‌ها به گونه ای این مسئولیت را به مردم انتقال داده و از گردن خود رفع کرده اند.

دهیاریها باید از مردم هزینه زباله را اخذ نمایند | مردم توان پرداخت بالای زباله در ماه را ندارند

سلمان باقری دهیار روستای پیله داربن در گفتگو با خبرنگار حکایت گیلان عنوان کرد: بیشتر دهیاری ها از منابع دهیاری از بابت حمل و جابجایی زباله هر ساله با مصوب شورای اسلامی و تایید بخشداری با پیمانکار زباله قرارداد اخذ می‌گردید و پیمانکار زباله طبق قرارداد هفته ۳ بار و ماهی ۱۲ بار زباله را از روستا به محل حمل زباله (روستای سراوان )جابجا می نمود ولی سال ۱۴۰۱ از سمت مدیر کل روستایی به فرمانداری و بخشداری به دهیاریها ابلاغ گردید که دهیاریها طبق ماده ۸ مدیریت پسماند حق برداشت از منابع دهیاری بابت هزینه زباله ندارند و این امر تخلف محسوب می گردد. دهیاریها باید از مردم هزینه زباله را اخذ نمایند و با توجه به اینکه قرارداد دهیاری با پیمانکار زباله ماهانه مبلغ بالایی می باشد مردم توان پرداخت بالای زباله در ماه را ندارند و حتی دهیاری از نیروی انسانی برخوردار نیست که بتواند این عوارض رو ماهانه از مردم وصول نماید و مدیریت اخذ عوارض کار دشوار و غیر قابل اجرا می باشد.

ناچار شدیم به مردم بگوییم که ما قادر به جمع آوری زباله‌ها نیستیم

باقری افزود: در طول ۲۰ روز عید، تنها نزدیک به ۶۰ الی ۷۰ تن زباله در همین روستا تولید شد و در برخی موارد موفق شدیم با رایزنی و تلاش، زباله‌ها را به پیمانکار روستایی بدهیم تا آنها را ببرد. ناچار شدیم به مردم بگوییم که ما قادر به جمع آوری زباله‌ها نیستیم و آنها باید خودشان زباله‌ها را تفکیک و دفن کنند. این تنها راهکاری بود که در زمان تعطیلی سایت سراوان برای ما امکان پذیر بود.
با توجه به اینکه روستای پیله داربن بخشی از آن شهری و بخش دیگر آن روستایی است. شهرداری نیز زباله‌های ۳۰۰ خانوار شهری که در سال ۹۴ به طرح تفصیلی الحاق شده بودند را جمع آوری می کرد. اما خانواری که چسبیده به بخش شهری بودند زمین خالی نداشتند تا زباله هایشان را دفن کنند و شهرداری نیز حاضر به جمع‌آوری زباله های آنان نبود.

بنر تعطیلی سراوان را زدیم گفتند قصد تخریب استاندار را دارید!

این دهیار در ادامه گفت:  جالب اینجاست که خود استاندار محترم دستور تعطیلی سایت سراوان را صادر کرد و بنده نیز در پی آن بنری برای اطلاع رسانی این موضوع در سطح روستا اماده کردم، که با توجه به دستور استاندار سایت سراوان تعطیل شده و دهیاری از بردن آن معذور می‌باشد.
از معاونت سیاسی فرمانداری با من تماس گرفتند که شما با انجام این کار قصد تخریب استاندار را دارید  و دستور دادند که سریعا بنرها کنده شود!   من مجبور شدم تمام بنرهایی که هزینه و خریداری کرده بودم را جمع آوری نمایم و  حتی ۱۰ روز هم بنرها دوام نیاورد. مردم هنوز هم از ما می‌پرسند مشکل سراوان حل شد؟ و ما ناچاریم بگوییم که نه حل نشده است نمی‌توانیم با پیمانکار روستایی قرارداد ببندیم.  ولی چطور می‌توانم ۵۰ میلیون تومان  از مردم روستا برای بردن زباله‌ها پول جمع آوری کنم؟