عصر ایران؛ هومان دوراندیش – مدت‌هاست برخی از مقامات سیاسی و امنیتی و نظامی سابق و فعلی کشور دربارۀ عناصر نفوذی هشدار می‌دهند و آنچه البته به جایی نرسد، هشدار است! یعنی به نظر می‌رسد نفوذی‌ها در سیستم رویش قارچ‌گونه‌ای دارند و همان طور که مرحلۀ “مبارزه با فساد” به مرحله‌ای عبورناپذیر تبدیل شده، مرحلۀ “مبارزه با نفود” هم ظاهرا تمامی ندارد.

اما شاید بد نباشد دربارۀ معنای مفهوم “نفوذی” نیز کمی تأمل کنیم. مثلا گفته می‌شود که الی کوهن، جاسوس مشهور اسرائیل در سوریه، نفوذی بود و از تندروی لفظی علیه اسرائیل هیچ کم نمی‌گذاشت و سخنان تند و تیز و اسرائیل‌ستیزانۀ او در واقع پوششی بود بر حقیقت عملکرد سیاسی‌اش در سوریه.

اما الی کوهن از ابتدا مخالف حکومت سوریه بود و اساسا در یک خانوادۀ صهیونیست در مصر به دنیا آمده بود و خانواده‌اش هم پس از تشکیل اسرائیل، مصر را ترک کردند و به اسرائیل رفتند.

او به عنوان یک فرد بیگانه و مخالف حکومت سوریه، حقیقتا یک “نفوذی” بود. یعنی دشمنی بود که خودش را دوست جا زده بود تا راه نفوذ اسرائیل در سیستم سیاسی و امنیتی و نظامی سوریه را هموار سازد. کوهن یک صهیونیست اسرائیلی بود که با هویتی جعلی به عنوان یک بازرگان سوری، از آرژانتین وارد سوریه شد.