ماجرای شالیزارهایی که در حال تبدیل به مجتمع خدمات رفاهی هستند

رونمایی از سند مخالفت کمیسیون تبصره ۱ با تغییر کاربری شالیزارهای آستانه اشرفیه

کمیسیون تبصره یک در دوم شهریور ماه ۱۳۹۹ تشکیل جلسه داد و با اکثریت آرا به دلیل یکپارچکی اراضی کشاورزی و سابقه شالیزاری عرصه با طرح متقاضی مخالفت کرد.

پیش از این در گزارشی به موضوع تغییر کاربری ۱۰۱۱۸ مترمربع اراضی زراعی واقع در روستای دهسر بخش مرکزی آستانه اشرفیه برای احداث مجتمع خدمات رفاهی پرداختیم.(اینجا و اینجا)

این موضوع اما بار دیگر واکنش رئیس سازمان امور اراضی کشور را در پی داشت و رضا افلاطونی  تداخل وظیفه و تفسیر مغایر بین سازمان‌های متولی از جمله راهداری، بنیاد مسکن و امور اراضی را عامل تغییر کاربری شالیزارهای آستانه‌اشرفیه عنوان کرد.

رئیس سازمان امور اراضی همچنین تاکید کرد که “بنیاد مسکن در یک دوره‌ای بخشی از اراضی شالیزاری را وارد محدوده بافت روستا کرده است. از دیدگاه ما این اقدام اشتباه است و نباید این اتفاق می‌افتاد. خصوصا اینکه بدون استعلام ما این کار انجام شده است و فرآیند تبصره یک را طی نکرده است. با بنیاد مسکن مکاتبه کرده و درخواست کردیم که در این رابطه بازنگری انجام شود. باید به این مسئله رسیدگی شود. در حال حاضر مراجع ذیربط در حال رسیدگی درخواست ما هستند. به هر نتیجه‌ای که برسند، آن را عملیاتی خواهیم کرد”.

ماجرای مخالفت تبصره یک ماده یک چه بود؟

در تبصره ۱ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها آمده است: تشخیص موارد ضروری تغییر کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها در هر استان به عهده کمیسیونی مرکب از رئیس سازمان جهاد کشاورزی، مدیر امور اراضی، رئیس سازمان مسکن و شهرسازی، مدیرکل حفاظت محیط زیست آن استان و یک نفر نماینده استاندار می‌باشد که به ریاست سازمان جهاد کشاورزی تشکیل می‌گردد.

در همین راستا نیز کمیسیون مذکور در دوم شهریور ماه ۱۳۹۹ تشکیل جلسه داد و با اکثریت آرا به دلیل یکپارچکی اراضی کشاورزی و سابقه شالیزاری عرصه با طرح متقاضی مخالفت کرد.

همانگونه که پیشتر نیز گفته شد، بخش دیگر ابهامات این تغیر کاربری متوجه راهداری و حمل و نقل جاده‌ای است که به استناد موافقت صورت‌گرفته ابتدا در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۹۸ نامه موافقت را صادر و در آن مدت اعتبار اخذ مجوز را ۶ ماه اعلام کرد که در صورت عدم موفقیت اخذ، باید با دلایل مستند اقدام به تمدید آن کند.

در ادامه در تاریخ ۲۵ شهریور ۱۳۹۸ آخرین تاریخ تمدیدی درخواست مجور بوده و بنا بر درخواست نامبرده، این بار با یک جهش ۱۲ ماهه و تا تاریخ ۱۹ آبان ۱۴۰۰ برای اخذ مجوز توسط راهداری و حمل‌و‌نقل جاده‌ای گیلان فرصت داده شد.

حالا سوال اینجاست که آیا راهداری در موافقت تمدیدی تا ۱۹ آبان ۱۴۰۰ به نظر جهاد کشاورزی شهرستان در ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۹ توجهی داشته یا خیر؟! آیا راهداری گیلان در زمان مدیریت آقای مرادی مطلع نبوده که کمیسیون تبصره یک در شهریورماه ۱۳۹۹ این اراضی را شالیزاری تشخیص داده است؟!

همچنین این سوال همچنان بی پاسخ مانده که چرا بنیاد مسکن گیلان به اصلاحیه نامه جهاد کشاورزی آستانه اشرفیه در تاریخ ۲۸ آبان ۱۳۹۹ اعلام کرده بود که زمین مدنظر باتوجه به کلاس خاک و وضعیت و نوعیت اراضی، قابلیت کشت و کار و استعداد تولید محصولات کشاورزی را “دارد” توجهی نکرده است.