زمان سعی و خطا گذشته است

تجربه همه سنوات گذشته نشان می دهد که افزایش قیمت بنزین یا کاهش سهمیه ها هیچگاه یک راه حل بلند مدت برای حل مشکل بنزین نبوده است.
از طرف دیگر تقریبا غالب دولتها برای حل مشکل بنزین یا کنترل و کاهش مصرف بنزین دو راهکار را اتخاذ کرده اند؛ یکی افزایش قیمت بنزین و دوم سهمینه بندی بنزین.
سوال اساسی این است که این راهبرد یعنی کاهش سهمیه ها و افزایش قیمت بنزین تاکی می‌تواند ادامه داشته باشد. طبق آمارهای موجود تقریبا سالانه ۱۰ درصد شاهد افزایش مصرف بنزین هستیم و در حال حاضر مصرف بنزین به یکصد میلیون لیتر در روز رسیده است. سوال این است که آیا طی ۱۰ سال آینده که میزان مصرف بنزین به بیش از ۲۰۰ میلیون لیتر می رسد توان تامین چنین حجمی از تولید و مصرف بنزین را داریم؟
در حال حاضر و در برخی سنوات گذشته مجبور شدیم برای تامین بنزین اقدام به واردات بنزین کنیم. یعنی نه تنها نفت و فرآورده های نفتی کم کم دارد منبع ارزآوری برای کشور را از دست می دهد بلکه خودش دارد به مصرف ارز سایر کالاهای صادراتی تبدیل میشود. بنابراین باید یک فکر اساسی کرد؛ همان فکری که دنیا انجام داده بسیاری از مسائل و مشکلاتی که ما در کشور داریم از جمله سیر صعودی مصرف بنزین را بقیه کشورهای دنیا هم داشته اند، اما آنها به راه حل های علمی و منطقی روی آورده اند. به عنوان مثال ماشین‌های هیبریدی ،ماشینهای برقی، ماشین‌های کم مصرف و گسترش شبکه حمل و نقل عمومی در دنیا و راهکارهای متعدد رفتند ولی در ایران یک راهکار بیشترنداریم که آن یک راهکار ، یا افزایش قیمت بنزین است یا کاهش میزان سهمیه بنزین. به نظر می رسد که دولت بیش از اندازه به خودروسازان فرصت داده که به بهینه سازی و تولید خودروی کم مصرف بپردازند. به هر حال امروز قدمت صنعت خودروی ما به بیش از ۵ ، ۶ دهه می‌رسد و طی این مدت بسیاری از کشورهایی که تولید کننده خودرو بودند، امروز تولید خودرو آنهم کم مصرف را انجام می‌دهند.
مصرف خودروهای ایرانی به طور میانگین دو برابر مصرف خودروهای خارجی است. یا اگر خیلی بدبینانه بگوییم مصرف خودروهای ایرانی ۳۰ ، ۴۰ درصد بیش از مصرف خودروهای خارجی است. اگر اقدام به تولید خودروهای هیبریدی کم مصرف کنیم یا واردات اینگونه خودروها را در دستور کار قرار دهیم به نظر می رسد که نه نیازمند سهمیه بندی هستیم نه نیازمند این هستیم که هر چند سال یکبار به سراغ ابزار قیمت برویم. لذا به اندازه کافی طی سنوات گذشته از روشهای سعی و خطا یعنی کاهش سهمیه، تعیین سهمیه و افزایش قیمت استفاده کردیم و به نتیجه مطلوب نرسیدیم، باید به فکر یک راه حل اساسی و ماندگار بود آن هم هیچ راهی جز تولید یا واردات ماشینهای کم مصرف برقی و هیبریدی نخواهد بود.