نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
۱-خیلی راحت تحت تأثیر تبلیغات قرار می گیرند؛ ۲-حرف های تکراری می زنند؛ ۳-دایره ی واژگان آنها بسیار محدود است؛ ۴-خود را نمی شناسند؛ ۵-با هیجان و احساس زندگی می کنند؛ ۶-بخش استدلالی ذهن آنها تقریباً تعطیل است؛ ۷-استعداد پوپولیست شدن را پیدا می کنند؛ ۸-قوای عقلی آنها پرورش نیافته است؛ ۹-بر آنچه می گویند […]
۱-خیلی راحت تحت تأثیر تبلیغات قرار می گیرند؛ ۲-حرف های تکراری می زنند؛ ۳-دایره ی واژگان آنها بسیار محدود است؛ ۴-خود را نمی شناسند؛ ۵-با هیجان و احساس زندگی می کنند؛ ۶-بخش استدلالی ذهن آنها تقریباً تعطیل است؛ ۷-استعداد پوپولیست شدن را پیدا می کنند؛ ۸-قوای عقلی آنها پرورش نیافته است؛ ۹-بر آنچه می گویند خیلی کنترل ندارند؛ ۱۰-گوش کردن به دیگران را نمی آموزند؛ ۱۱-مستعد پذیرش شایعات هستند؛ ۱۲-اهمیت متفاوت بودن انسانها را کشف نمی کنند؛ ۱۳-مغز، حالت سولفاته پیدا می کند؛ ۱۴-غلظت یادگیری آنها به شدت کاهش می یابد؛ ۱۵-فرصت فکر کردن در زندگی را از دست می دهند؛ ۱۶-با واژه «انتقاد» بیگانه اند؛ ۱۷-زمینه های تداوم اقتدارگرایی را فراهم می آورند؛ ۱۸-حرف های نسنجیده زیاد می زنند؛ ۱۹-منافع خود را به خوبی تشخیص نمی دهند؛ ۲۰-با واژه «مشورت» ناآشنا هستند؛ ۲۱-حکومت ها را خوشحال می کنند؛ ۲۲-باعث می شوند که نظام حزبی در یک کشور شکل نگیرد؛ ۲۳-زود عصبانی می شوند؛ ۲۴-از حقوق شهروندی خود و دیگران ناآگاه هستند؛ ۲۵-برای رشد فکری و شخصیتی، احساس نیاز نمی کنند؛ ۲۶-در همه زمینه ها، اظهار نظر می کنند؛ ۲۷-راحت بر دیگران القاب می گذارند؛ ۲۸-تفاوت بین توهم و غیرتوهم را نمی دانند؛ ۲۹-تعریفشان در خصوص زندگی، از غرایز انسانی فراتر نمی رود؛ ۳۰-نمی دانند جهل چیست.
این مطلب بدون برچسب می باشد.