«محمدعلی بهمنی» یکی از تاثیرگذارترین شاعران معاصران در 82 سالگی درگذشت. معروف‌ترین شعرهایش غزل است اما شعرهای نیمایی و سپید هم دارد. زبان غزل‌های او ساده و امروزی است و طرفداران زیادی دارد.

خودش می‌گوید«جسمم غزل است اما روحم همه نیمایی است/ در آینه تلفیق این چهره تماشایی است». شعرهای او را بارها خوانندگان پاپ و موسیقی سنتی خواندند. سادگی زبان در شعرهای او بعث می‌شد مردم از این آهنگ‌ها استقبال کنند. «من از تبار غزل‏های سهل و ممتنعم/ که هر که گوش سپرده است از برم کرده است»  او بهار سال 1321 در قطاری در راه دزفول به دنیا آمد. تا 32 سالگی در تهران بود و بعد به بندرعباس رفت. از همان بچگی استعدادش معلوم بود و اولین شعر او در 9 سالگی در یک مجله چاپ شد. او چندین مجموعه شعر سرود. سال 78 «تندیس خورشید مهر» را به نام برترین غزل سرای ایران به او دادند. بهمنی خرداد امسال سکته مغزی کرد چند بار در بیمارستان بستری شد و بالاخره جمعه 9 شهریور برای همیشه سکوت کرد. این گزارش را در این باره ببینید.