مدیریت برنج گیلان به سبک پت‌ومت

 ایمان حقگو – با هزار گرفتاری آب کشاورزی تهیه می‌کنیم، برای کاشت برنج تقویم زراعی تدوین می‌کنیم، با سختیهای بسیار در زمستان‌زمینهای شالیزاری را شخم زمستانه می‌زنیم، خزانه‌گیری را با امید سال زراعی خوب انجام می‌دهیم، شالیزارها را نشا می‌کنیم، از آب سد سفیدرود و آب باران استفاده می‌کنیم، در دوران کم بارش به آسمان نگاه می‌کنیم تا باران ببارد و سپس با هزار گرفتاری از به بار نشستن خوشه‌های برنج ذوق‌زده می‌شویم و درست در زمان برداشت محصول برنج، به میزان نیاز کشور برنج از پاکستان، هند، تایلند و… برنج وارد می‌کنیم و…

به گزارش “هاتف‌خبر” این داستان هر ساله‌ی کشت و کار برنج کشور است. خب اگر برنج نیاز نیست چرا کشاورزان را وادار به برنجکاری می‌کنید، همه‌ی نیاز کشور به برنج را وارد کنید تا برنجهای کشاورزان را “خرک”‌نکند!جالب است که امسال مسوولان دور هم نشسته‌اند و تصمیمی خردمندانه گرفته‌اند و گفته‌اند که با توجه به پیگیریهای انجام شده استانی و نشستهایی با وزیر جهاد کشاورزی و تاکید بر خرید برنج سال گذشته‌ی برنجکاران، مسوولان وارد عمل شده‌اند.

چرا چون سال گذشته آنقدر برنج وارد کشور شده که با وجود برداشت برنج جدید، برنجهای سال گذشته روی دست شالیکاران باقی مانده است.

از آنجایی که ماندگاری برنج زیاد نیست حالا این برنجها در معرض آلوده شدن به “خرک” قرار گرفته‌اند. سال گذشته تولید برنج سفید در گیلان حدود ۷۵۰ هزار تن عنوان شده که از این میزان حدود ۶۴۰ هزار تن به فروش رسید و ۱۱۰ هزار تن هنوز باقی مانده که  ۸۰ درصد آن برنج کیفی و ۲۰ درصد پرمحصول است.

حالا گویا قرار است برنج کیفی سال گذشته‌ی شالیکاران‌گیلانی که روی دست آنها مانده را از ۷۰ تا ۷۳ هزار تومان و برنج پرمحصول شیرودی ۴۰ هزار و ۵۰۰ تومان و فجر ۴۶ هزار و ۵۰۰ تومان خریداری شود.

جالب است هم برنج تولید می‌کنیم و هم‌ به اندازه‌ی چندین برابر نیازمان برنج وارد می‌کنیم و محصول برنجکاران گیلانی را با قیمتی که حتی پول هزینه‌های تولید برنج تامین نمی‌شود از آنها می‌خریم که در فروشگاه‌های زنجیره‌یی به خورد خلق‌الله بدهیم!

به این نمی‌گن مدیریت پت و مت به چی می‌گن؟