میز خدمت تالش به سبک «گذر لوطی صالح»!؟

طاها عبدالهی: میز خدمت مسوولان شهرستان تالش در غرب گیلان در شهر لیسار مرکز بخش کرگانرود روز جمعه ۲۹ اردیبهشت برپا شده که حاشیه های آن دامن پر رنگ تر از خود میز خدمت است.

بخشی از این میز خدمت به درگیری لفظی میان علیرضا (شهاب) غفاری رئیس شورای شهر لیسار، عضو شورای عالی استان‌ها و یاسر اسلامی خواه فعال محیط زیست شهرستان تالش اختصاص یافته است.
ماجرای درگیری لفظی از جایی آغاز می‌شود که یاسر اسلامی خواه فعال محیط زیست از اعضای شورای شهر لیسار و مسوولان تالش می‌خواهد که با ایجاد کارخانه بازیافت شهرداری های غرب گیلان در نزدیکی شهر لیسار تالش مخالفت نکنند.
علیرضا غفاری که مخالف این موضوع بوده به اسلامی خواه می‌گوید: مشکل تولید زباله ماسال به ساکنان لیسار مربوط نیست. بجای راهکار منطقه ای راهکار محلی ارائه کنید. این در حالی است که مادر همسر وی اهل ماسال است.
این ماجرا با اصرار فعال محیط زیست به جنجال کشیده می‌شود و نهایتا عضو شورای عالی استان‌ها از روی صندلی بلند شده و به فعال محیط زیست می‌گوید: این آقا حق حرف زدن ندارد. این میز خدمت متعلق به مشکلات بخش کرگانرود است. این آقا را  به تالش (شهر هشتپر) ببرید که آنجا حرف بزند. من نماینده مردم از طرف مردم می‌توانم بگویم که حرف نزن!!!!!
موضوع بغرنج تر همراهی سید هابیل میربهاری نایب رئیس شورای شهر با غفاری است که او نیز فریاد می‌کشد و می‌گوید: بحث نکن.
فارغ از استدلال دو طرف ماجرا شیوه پاسخگویی در میز خدمت از طرف نماینده مردم جای پرسش دارد.
آیا ادبیات حاکم بر گفتار منتخبان بر اساس احترام است یا سر گذر لوطی صالح و گیوه و لنگ و زنجیر؟ گذر لوطی صالح در جنوب تهران با مردان شاپو به سر، کتهای روی دوش، پیراهن های سفید و چهارخانه، گیوه سفید به پا و لنگ قرمز به دست معروف است که حرف آخر را لوطی صالح می‌زد و در آخر جملاتش می‌گفت: والسلام.
آیا فردی با تکیه به رای مردم می‌تواند دهان دیگران را ببندد؟ آیا اصل مسلم نمایندگی مردم و مردم‌سالاری بر اساس پلمپ دهان دیگران است یا پاسخگویی بجای رفتارهایی که شأن مردم را زیر سوال می‌برد؟
البته موضوع پسماند در شهر لیسار جالب توجه است. اعضای شورای شهر در حالی مخالف ساخت کارخانه پسماند غرب گیلان در نزدیکی این شهر هستند کل خود راهکاری برای زباله تولیدی شهرشان ندارند. حکایت گیلان تاکنون دو بار گزارش‌هایی از محل دفن زباله شهرداری در داخل محدوده شهری منتشر کرده و شورای شهر و شهرداری لیسار حتی یک جوابیه خشک و خالی هم ارسال نکرده‌اند. محل دفن زباله لیسار سال گذشته از سوی رئیس دادگستری گیلان مورد بازدید قرار گرفته اما همه اقدامات موقتی راه به جایی نبرده است.