نقدی و نگاهی به عملکرد سازمان صنعت استان گیلان و برگزاری نمایشگاه ها و همایش ها در ارتباط با صنایع ،معادن و کسب و کارها

وقتی که صنایع و مشاغل در تابستان بخاطر کمبود انرژی برق و در زمستان بدلیل کمبود گاز و سوخت تعطیل هستند !؟

برگزاری نمایشگاههای مختلف از جمله نمایشگاه خدمات کسب و کار و… توسط سازمان صنعت ،معدن و تجارت استان گیلان در محل دائمی نمایشگاه‌های گیلان در یکی از سالن های بجای مانده از کارخانه بزرگ دولتی فرش گیلان سابق که به علت سؤمدیریت و عدم نوسازی خطوط تولید و عدم بهره وری از نیروهای انسانی در […]

برگزاری نمایشگاههای مختلف از جمله نمایشگاه خدمات کسب و کار و…
توسط سازمان صنعت ،معدن و تجارت استان گیلان در محل دائمی نمایشگاه‌های گیلان در یکی از سالن های بجای مانده از کارخانه بزرگ دولتی فرش گیلان سابق که به علت سؤمدیریت و عدم نوسازی خطوط تولید و عدم بهره وری از نیروهای انسانی در سالهای گذشته پس از انقلاب ورشکسته اعلام شد ، فی الذاته و ظاهراً کار خوبی به نظر می رسد.
قبل از نقد و بررسی نمایشگاه مذکور و
فلسفه ی برگزاری نمایشگاه ها ،لازم است تأکید نمایم که اساسأ در جوامع صنعتی و توسعه یافته و حتی در حال توسعه ی جهان سوم ،برگزاری نمایشگاه ها ایده و محل خوبی برای ایجاد رقابت و عرضه ی کالا و خدمات و همچنین بازاریابی می باشد ،پس اصل برگزاری نمایشگاه های صنعتی ،خدماتی و کسب و کارها ،فی الذاته مثبت است .

ولی آیا برگزاری این دست نمایشگاه ها در کشور ما و استان گیلان باوجود مشکلات ساختاری چندوجهی و فراوان در شاکله ی وجود صنایع ،معادن و کسب و کارها و زیر ساخت های نرم افزاری و سخت افزاری آنها اعم از مشکلات انرژی در فصول گرم و سرد سال ، نبود ماشین آلات و تجهیزات مدرن ،بیگانگی با مفهوم بهره‌وری نیروی انسانی ،وجود تحریم ها ،عدم ارتباط اقتصاد کشور با اقتصاد جهانی ،بوروکراسی اداری ،عدم رغبت سرمایه گذاران واقعی و … می تواند برای روند توسعه و پیشرفت استان و کشور مثمر ثمر باشد ؟!
وقتی که شاکله ی صنعت استان گیلان در حدود چهار دهه اخیر از پنجمین استان صنعتی کشور با مصوبه ایی غیر کارشناسانه به استان عقب مانده در حوزه صنعتی تبدیل شده است! در تمام سالهای بیش از سه دهه ی اخیر روز به روز و سال به سال هم از نظر تکنولوژی و هم بهره وری تکنیکی و هم بهره وری از نیروی انسانی و برخورداری از خطوط تولید مدرن تقریباً در بسیاری از صنایع و بخش های تولیدی محروم بوده و صنایع و کسب و کارها با تعطیلی و تعدیل ناشی از ضعف در تمام زمینه‌ها مواجه بودند و حاصل آن بیکاری مفرط در گیلان است ،برپایی نمایشگاه های صنعتی و خدمات کسب و کار و…چه معنا و مفهومی دارد!؟
برای نمونه وقتی عملاً توانایی تامین انرژی برای فعالیت صنایع و کسب و کارها را نداریم و وقتی که در فصل تابستان بخش عمده‌ای از صنایع و کسب و کارها به علت ضعف انرژی برق و در فصل زمستان باز هم صنایع و کسب و کارها به دلیل کمبود انرژی سوخت و گاز عملاً تعطیل می شوند و با این موانع و موانع دیگر ،همان تولید اندک و غیر کیفی هم دچار چالش و نقصان می شود ،چه دلیلی دارد که سازمان صمت گیلان و وزارت صمت و دیگر نهادها و سازمان های ذیربط برای صنایع و کسب و کارهایی که چنین وضعیت و ویژگی های منفی دارند،بجای حل و فصل واقعی و علمی مشکلات و معضلات ،نمایشگاه برگزار کند؟!
به نظر می رسد که مدیران ارشد کشور و استان و بخش صنایع و کسب و کارها و نمایندگان مجلس شورای اسلامی و کارشناسان به جای برگزاری نمایشگاه‌های غیر مفید ،با نگاهی واقعی و همه جانبه ،چالش های اصلی صنایع ،کسب و کار ها و اقتصاد کشور را مورد کنکاش و بررسی واقعی و اقتصادی قرار دهند و در این واکاوی کمی از سیاست فاصله گرفته و مسائل مبتلابه اقتصاد و صنایع و کسب و کارها را از دریچه راه حل های اقتصادی موشکافانه و نقادانه بررسی کنند و به دنبال راهکار های واقعی باشند.
بایستی بپذیریم که بسته بودن اقتصاد کشور و عدم ارتباط با پیکر اقتصاد جهانی ،به ساختار اقتصاد ،تولید،صنایع و کسب و کارها و به روز نبودن ماشین آلات و تجهیزات و عدم وجود بهره وری نیروی انسانی، لطمات زیادی تاکنون زده است و هرچه این دوری اقتصاد کشور از بازارهای جهانی و اقتصاد بین‌الملل طولانی تر گردد ،مشکلات و معضلات اقتصادی کشور و استان گیلان بیشتر و عمیق تر خواهد شد.
علی ایحال ،عدم ارتباط با اقتصاد جهانی و فاصله معنا دار با بازار های دنیا و کمبود تکنولوژی و فناوری و عدم وجود ماشین آلات و تجهیزات مدرن ،تحریم ها،ادغام غیر کارشناسانه ،واگذاری های غیر مفید و
رابطه سالارانه به بخش خصوصی ناتوان ،عدم توجه به مقوله ی بهره وری از نیروی انسانی،عدم تمایل سرمایه گذاران به سرمایه گذاری و… مشکلات پایه ای اقتصاد ،صنایع و کسب و کارها در ایران و همچنین در استان گیلان می باشند ،با وجود این واقعیت های تلخ و چالش های کمرشکن ،برگزاری نمایشگاه ها ی اینچنینی وحتی همایش های تکراری و ارائه ی آمار های صوری دولتی چاره کار نیست و فقط پاک کردن صورت مسئله می باشد که با پاک کردن صورت مسئله ،مسئله و مشکل حل نخواهد شد و اگر به این روال سابق اصرار بورزیم،وضع صنایع ، تولید ،کسب و کار