چرا از رفع تحريم‌ها مي‌ترسند؟

بسم‌الله الرحمن الرحيم
⬅️ دبيرکل مجمع کارآفرينان، با انتقاد از تلاش ايران براي رسيدن به يک توافق با آمريکا با هدف برداشته شدن تحريم‌ها گفت: مي‌ترسم مذاکره با آمريکا شود، رابطه خوب شود، تحريم‌ها برداشته شود، دلارها بيايد، جنگ بين واردات و توليدکننده شکل بگيرد، واردکننده‌ها پيروز بشوند و مردم از کالاهاي لوکس خوششان بيايد و در اثر رفع تحريم‌ها به رفاه برسند. آنوقت است که دوباره صنايع ما بي‌پناه و زير فشار واردات، لِه مي‌شوند و هيچ پناهگاه و دفاعي نداشته باشند.
اين سخن ممکن است پشتوانه‌اي مرتبط با حمايت از صنايع و توليدات داخلي داشته باشد ولي بشدت غيرقابل توجيه و فاقد منطق اقتصادي است. به همين دليل، در عين حال که گوينده اين سخن را به ضديت با منافع مردم متهم نمي‌کنيم اين واقعيت را گوشزد مي‌کنيم که ادامه حيات توليدات داخلي در سايه تحريم‌‌ها چيزي بيش از يک توهم نيست. توليدات داخلي فقط در شرايط رقابت با کالاهاي مشابه خارجي مي‌توانند زنده باشند و ادامه حيات بدهند. در اين زمينه لازم است به چند نکته توجه شود.
اول اينکه سياست‌هاي اقتصادي – صنعتي کشور بايد بر پايه تقويت توليدات داخلي استوار باشند تا بتوانند کارآفرينان و صاحبان صنايع داخلي را به ابتکار، خلاقيت و ارتقاء کيفيت توليدات داخلي تشويق نمايند. راه تقويت توليدات داخلي اين نيست که کشور در باتلاق تحريم دست و پا بزند، مردم در رفاه نباشند و از کالاهاي باکيفيت استفاده نکنند. طبع مردم اقتضا مي‌کند در صورتي که امکانات اقتصادي به آنها اجازه بدهد از بهترين کالاها استفاده کنند و طعم رفاه را در بهترين سطح آن بچشند. اگر تأمين اين خواسته طبيعي مردم از عهده توليدکنندگان داخلي برآيد، مردم از کالاهاي داخلي استفاده خواهند کرد و کالاهاي مشابه خارجي را نخواهند خريد.
دوم اينکه براي رسيدن به سطح قابل قبول کالاهاي داخلي، وجود رقابت ضروري است. در صورت فقدان رقابت و وارد نشدن کالاهاي خارجي، توليدکنندگان داخلي هرگز درصدد ارتقاء توليدات خود برنمي‌آيند و مردم نيز به دليل عدم دسترسي به کالاهاي مرغوب، ناچار مي‌شوند کالاهاي نامرغوب داخلي را بخرند. در اينصورت است که صنايع داخلي هرگز راه رشد را طي نخواهند کرد و مردم نيز هرگز طعم رفاه و بهره‌مند شدن از کالاهاي مرغوب را نخواهند چشيد. بنابراين، ايجاد رقابت، هم به نفع مردم است و هم به نفع توليدکنندگان.
سوم اينکه اگر سطح توليدات داخلي کشور ارتقاء يابد و قدرت رقابت با توليدات خارجي را داشته باشند، مردم به سراغ کالاهاي خارجي نخواهند رفت و با خريدن کالاهاي مرغوب داخلي زمينه تقويت توليدکنندگان داخلي را فراهم خواهند کرد. در چنين وضعيتي هيچ نيازي به ممنوع کردن ورود کالاهاي مشابه خارجي نخواهد بود، زيرا با وجود کالاهاي مرغوب و يا حتي مرغوب‌تر داخلي کسي درصدد خريد کالاي مشابه خارجي برنخواهد آمد و واردات اين قبيل کالاها رونقي نخواهد داشت.
چهارم اينکه کارآفرينان و توليدکنندگان داخلي که در سايه رقابت با کالاهاي مشابه خارجي به سطح برتر مرغوبيت کالاها دست مي‌يابند مي‌توانند آنها را به خارج از کشور صادر کنند و رقابت با کالاهاي خارجي را در سطح بين‌المللي تجربه نمايند. اين موفقيت مي‌تواند کشور را به اوج قدرت صنعتي برساند و زمينه را براي جذب ارزهاي خارجي به داخل کشور فراهم سازد که به تقويت پول ملي، کاهش تورم و رونق اقتصادي منجر خواهد شد.
و پنجم اينکه از اين واقعيت‌هاي چهارگانه مي‌توان علت ترس از رفع تحريم‌ها را که به جان عده‌اي افتاده، فهميد. اين ترس ناشي از نگراني براي منافع کشور و مردم نيست بلکه در خوشبينانه‌ترين حالت مي‌توان گفت ناشي از توهم ضربه وارد شدن به توليدات داخلي است. کارآفرينان و توليدکنندگان بايد شجاعانه با اين توهم مبارزه کنند و با استقبال از رفع تحريم‌ها و تلاش دلسوزانه براي ارتقاء کيفيت توليدات داخلي به پيشرفت کشور در زمينه صنعت کمک کنند.