چرا الگوي حکمراني نيستيم؟

بسم‌الله الرحمن الرحيم
يون سوک يول، رئيس ‌جمهور کره جنوبي، روز پنج‌شنبه گذشته پذيرفت که شکست سخت حزب حاکمش در انتخابات اخير نشان‌دهنده شکست دولت در بهبود بخشيدن به زندگي مردم است. او همچنين به خاطر رسوائي در مورد کيف لاکچري همسرش عذرخواهي کرد. دادستاني کره جنوبي خواستار تحقيق در مورد اين موضوع است که همسر رئيس ‌جمهور اين کيف گران‌قيمت برند کريستين ديور را هديه گرفته يا خريده است.
اين خبر که خبرگزاري‌ها در دو روز قبل آن را از کره جنوبي مخابره کردند، از اين نظر اهميت دارد که اولاً رئيس ‌جمهور کره جنوبي بدون آنکه از واقعيت بگريزد با صراحت اعلام کرد شکست سخت حزبش که حزب حاکم اين کشور است در انتخابات نتيجه شکست دولت او در بهبود بخشيدن به زندگي مردم بوده است. به عبارت روشن‌تر، آقاي رئيس ‌جمهور تلاش نکرد شکست حزب خود را به عواملي غير از ناتواني خود و دولت خود در انجام وظايفي که برعهده دارند نسبت بدهد. ثانياً استفاده همسر رئيس ‌جمهور از کيف گران‌قيمت، او را به عذرخواهي وادار ساخت. و ثالثاً قوه قضائيه کره جنوبي بدون آنکه گرفتار ملاحظات سياسي شود درصدد تحقيق درباره چگونگي به دست آوردن کيف گران‌قيمت توسط همسر رئيس ‌جمهور اين کشور شد.
اين هر سه موضوع، براي مديريت سالم يک کشور اهميت دارند. نکته بسيار مهم و در عين حال تأسف‌آور اينکه اين سه موضوع، در منشور حکومتي اسلام مورد تأکيد فراوان قرار دارند و در نظام جمهوري اسلامي نيز بخشي از اصول و آرمان‌هاي اعلام شده حکمراني در اين نظام را تشکيل مي‌دهند ولي درحال حاضر عملاً مهجور و متروک هستند. اگر قرار باشد براي حکمراني مورد نظر اسلام معيارها و اصولي برشمرده شوند، اين سه موضوع قطعاً از مهم‌ترين اصول و معيارها هستند که بعد از اصل عدالت و براي برپائي عدالت همه‌جانبه در جامعه بايد مورد توجه قرار گيرند و حکمرانان به آنها پاي‌بندي عملي نشان بدهند.
متأسفانه ما به جاي اينکه به ناتواني‌ها و ناکامي‌هاي خود در حکمراني و مديريت جامعه اعتراف کنيم، از يکطرف خود را موفق‌ترين حکمرانان تاريخ مي‌دانيم و از طرف ديگر مشکلات و ناکامي‌ها را به گردن اين و آن مي‌اندازيم. در جهان امروز با پيشرفت شگرفي که در زمينه ارتباطات وجود دارد، دولتمردان کشورهاي آزاد همواره در معرض سؤال خبرنگاران مستقل براي کشف واقعيت‌ها قرار دارند و همين امر باعث مي‌شود بالاترين مسئولان دولت‌ها همچون رئيس ‌جمهور کره‌ جنوبي با صراحت اعلام کنند در بهبود بخشيدن به زندگي مردم کشورشان ناکام بوده‌اند ولي ما که به اقتضاي تعاليم اسلام بايد در اين زمينه از ساير کشورها جلوتر باشيم، از مصاحبه با خبرنگاران مستقل پرهيز مي‌کنيم تا ناکامي‌ها را کاميابي جلوه دهيم و نارسائي‌ها را به گردن ديگران بيندازيم. عجيب‌تر اينکه شعار مبارزه با فساد مي‌دهيم ولي فسادهاي آشکار را «فسادنمائي» مي‌دانيم و نه‌تنها حاضر نيستيم با عوامل فساد برخورد کنيم بلکه در مواردي براي آنها امتيازاتي نيز قائل مي‌شويم. و از اينها عجيب‌تر اينکه از قوه قضائيه انتظار داريم با پرونده‌هاي سوء‌استفاده‌گران و مفسدان آنگونه که ما مي‌پسنديم برخورد کند، سراغ نورچشمي‌ها و دانه‌‌درشت‌ها نرود و سياست را بر عدالت مقدم بدارد. قوه قضائيه‌اي که پيامبر خدا و اميرالمؤمنين پايه‌گذاري کردند، حکمران و کارگر و کارمند را در محکمه کنار همديگر مي‌‌نشاند و با همه يکسان برخورد مي‌کرد. در چنان قوه قضائيه‌ايست که دادستان بدون هيچ ملاحظه‌اي بررسي مي‌کند تا ببيند کيف گران‌قيمت همسر رئيس ‌جمهور چگونه به او رسيده است. اين را کره‌ جنوبي بايد از ما که اسلام عدالتخواه را داريم ياد بگيرد نه اينکه وقتي ما اين خبر را مي‌شنويم کره جنوبي را تحسين کنيم. قضات ما مشتاقند عدالت اسلامي را بدون کم و کاست اجرا کنند که اگر به استقلال آنها احترام بگذاريم و دست آنها را براي اجراي قضاوت مورد نظر اسلام باز بگذاريم، به جائي خواهيم رسيد که حکمراني امثال کره‌ جنوبي هم ما را الگوي خود قرار دهند.