چرا در طی سنوات گذشته تا به امروز ،عادت فرصت سوزی به افق شهرستان لنگرود ترک نشده است ؟!

«زیباتر از جهان امید ، جهانی نیست

هر عرصه را بهار و خزانی هست
در عرصه ی امید خزانی نیست…..»

ابتدا به ساکن سالگرد پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و سالروز ورود حضرت امام خمینی ره ، معمار کبیر انقلاب اسلامی را تبریک و تهنیت عرض می نمایم.
همچنین در ایجاد مشکلات برای کشور عزیزمان ایران ، استکبار جهانی ،آمریکا و دنباله روهای آنان را با اعمال تحریم های ظالمانه و فشار های مختلف ،سهیم و شریک می دانم.
ولی این را هم بایستی بپذیریم که بخشی دیگر از مشکلات مبتلا به مردم، ناشی از ضعف های مدیریتی ،عدم استفاده از ظرفیت و پتانسیل های بالای نیروی انسانی برای بهره‌وری کیفی ،کم توجهی به برنامه ریزی برای استفاده ی کیفی و کمی از امکانات واقعاً موجود ،اتلاف زمان و منابع فراوان بر اثر کم توجهی به نیازها و قابلیتهای موجود در سطح شهرستان ، عدم توجه به مقوله ی مهم و اساسی کشاورزی ، گردشگری و ظرفیت های صنایع کوچک ،عدم توجه به استعدادهای متنوع شهرستان و کم توجهی به توزیع ناعادلانه ی امکانات مختلف زیر بنایی و خدماتی و رفاهی،بهدشتی و درمانی در سطح شهرستان لنگرود ، عدم توجه به نیاز سنجی علمی و منطقی برای توزیع امکانات مختلف و عدم توازن موجود بین نیروهای انسانی ناب و شخصیت های فرهیخته ملی، علمی، مذهبی و حماسی همچون شهید املاکی ها،شهید حسین پورها ، پاینده ها،شمس لنگرودی ها و… و عدم همخوانی این مقوله مهم با پیشرفت مینیاتوری و کوچک شهرستان ،از جمله چالش های شهرستان لنگرود در مقوله عدم پیشرفت و عدم توسعه یافتگی می باشند.
در ضمن به هیچ عنوان تلاش های انجام شده در سنوات گذشته و اخیر را کتمان نمی کنم ، ولی باور دارم از تمام ظرفیت ها و پتانسیل ها برای «لنگرودی بهتر» استفاده نشده است.

شهرستان لنگرود با داشتن حاصل خیزترین زمین های کشاورزی، ظرفیت های بالقوه و بالفعل گردشگری و صنعتی ، سواحل زیبا و پر استعداد و قرار گرفتن در محور اصلی مواصلاتی اصلی بین استانی و…، می تواند جایگاه ویژه ای در تامین درآمد استان وکشور و همچنین تولید ثروت و اشتغال داشته باشد. این جایگاه اگر بدرستی و با استفاده از تمام مولفه های مادی ، معنوی و مدیریتی مورد بهره برداری قرار گیرد، می تواند در تحقق مطالبات بحق مردم در زمینه ی اشتغال، رونق کسب و کار و شکوفایی اقتصادی شهرستان لنگرود تاثیر زیادی داشته باشد.
در سنوات گذشته ،با توجه به تغییرات مدیریتی در سطح کشور و استان و شهرستان،بر اساس شعار ها،ادعا ها و برنامه های اعلام شده توسط دولت های مختلف و دولت سیزدهم که با توجه به هماهنگی بی‌سابقه ی قوای سه‌گانه در کشور در حال حاضر می بایست شاهد اقدامات وسیع تر، پر شتاب تر و کیفی تر از گذشته برای رونق دوباره ی کسب و کار و روان شدن چرخ فرسوده و کم بازده اقتصاد شهرستان لنگرود، حل مشکلات عدیده ی پیش روی فعالان واقعی اقتصادی در زمینه های مختلف و همچنین رفع مشکلات اشتغال متقاضیان زیاد کار می بودیم ولی با کمال تأسف تاکنون درب بر همان پاشنه بیشتر شدن مشکلات و تنگناها می چرخد و تغییرات مطلوب و مناسبی صورت نگرفته است.
موضوعاتی که به نظر می رسد با توجه به واقعیت ‌های موجود و ادامه ی مشکلات با شتابی بیشتر در زمینه‌های تورم، گرانی، بیکاری و ارائه‌ی خدمات نامطلوب از طرف بخشهای دولتی،خصوصی و غیر دولتی و اجرای سیاست ها و برنامه های دولت های مختلف و دولت سیزدهم در شهرستان لنگرود ،با کمترین توجهی و چشم اندازی برای بهبودی همراه شده است و عناصر و عوامل کم رونقی اقتصادی شهرستان لنگرود در زمینه های مختلف کماکان به جولان سیاست ها و اعمال غیر کارگشای خود در اقصی نقاط این شهرستان ،سیاست گذاری های نادرست مانند گذشته خودنمایی میکند.
به گواه کارشناسان و صاحبنظران و واقعیت های موجود به نظر می رسد، روند گذشته و فعلی فعالیت های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در این شهرستان به دلیل نوع و جنس سیاست ها و برنامه های حاکم در بسیاری از بخش ها، تجربه ای شکست خورده و کم بازده برای ساکنان و اهالی شهرستان لنگرود ارزیابی می شود.

بخش کشاورزی ؟!

در زمینه ی کشاورزی درب، باز هم بر روی همان پاشنه تولید و بازرگانی غیر اقتصادی و غیر مدرن می چرخد.
آیا از زمینهای حاصل خیز شهرستان لنگرود در تولید محصول برنج و سایر محصولات کشاورزی بر اساس پتانسیل ها، ظرفیت ها و نیازها بهره برداری منطقی
می شود؟!
چرا برنج بایستی چنین سرنوشت رنج آور برای کشاورزان زحمتکش داشته باشد ؟!
چرا در ارتباط با قانون «رفع تداخل اراضی »کسی اقدامی برای مردم در شهرستان لنگرود نمی کند؟!

چرا تغییر کاربری زمین های کشاورزی برای برخی که کشاورز نیستند آسان است! ولی برای کشاورزی که می خواهد از مشکلات معیشتی خود بکاهد و با فروش بخشی از زمین اش مجوز صادر نمی شود ؟!
این دوگانگی و تناقض به چه معناست ؟!
چرا چایکاران هنوز پول چای برداشت شده ی خود را نگرفته اند؟!
آیا این سیاست ، سیاست حمایت از تولید داخلی است ؟!
چرا تولید و صنعت ابریشم به فراموشی سپرده شده است ؟!

چرا دامداران و دامپروران لنگرودی مورد کمترین توجه مسئولان در تمام زمینه‌ها قرار ندارند ؟!

در حوزه ی صنایع…..؟!

در زمینه ی تولید صنعتی و صنایعی که از قدیم الایام در گیلان وجود داشت و زمانی گیلان در زمره ی ۵ استان صنعتی کشور محسوب می شد، آیا سیاست ها و برنامه ریزی های دولت ها برای نوسازی و باز سازی صنایع مهم در گیلان عملیاتی شده است و رونق اقتصادی به بخش صنعت و معدن استان باز گشته است؟ !
آیا تاکنون به ادعای برخی مدیران ارشد در تمام سنوات گذشته،اخیر و اکنون، اقدامات اساسی شده است و یا اینکه فقط با مصاحبه ها،پروپاگاندا و تشکیل همایش ها و ارائه آمار غیر واقعی و… فقط زمان را تلف و گیلان در مسیر عقب ماندگی قرار گرفته است!،با این توصیف آیا در حال احیای صنعت گیلان بوده و هستند؟ !
چرا صنایع کوچک مورد ‌حمایت و پشتیبانی جدی برای ایجاد اشتغال و ثروت قرار نمی گیرند؟!

بخش توریسم و گردشگری ؟!

در زمینه ی گردشگری تا به امروز که چندین دهه از برنامه ریزی و اجرای سیاست های مختلف می گذرد به چه توفیقاتی دست پیدا کرده ایم و تولید ثروت و اشتغال توسط این بخش مهم در گیلان و در شهرستان لنگرود چند درصد بوده است؟
آیا هم اکنون نیز درب، بر روی پاشنه ی قدیم نمی چرخد که همان ناکار آمدی و هدر رفت امکانات مشاهده نمی شود؟

کمترین توجه به بهره‌ وری نیروی انسانی و منابع موجود

حکایت سیاست دولت های مختلف در زمینه ی بهره وری از منابع مختلف و با وجود مشکلات موجود در زمینه ی عدم برخورداری از تکنولوژی های روز دنیا در زمینه های تولید اقتصادی و به دنبال آن، تولید ثروت در استان و شهرستان لنگرود که طرفداران دولت های مختلف با عناوین مختلف از آن یاد می کنند به کجا انجامیده است؟!
آیا اعتباراتی که در این زمینه‌ها تاکنون صرف شده ، به فرجامی مثبت رسیده است؟!
با توجه به محدودیت منابع مالی در کشور ، آیا میزان اعتبارات اختصاصی به این بخش صنعت و معدن،کشاورزی، گردشگری و
بهره وری نیروی انسانی توانسته ماموریت های محوله را بخوبی در حوزه های مختلف کاری و خدمات دهی به شکل قابل قبولی به انجام رساند؟ !

ایجاد اشتغال ؟!

در زمینه ی نرخ بالای بیکاری که یکی از مشکلات اساسی همه ی طبقات جامعه بویژه جوانان فارغ التحصیل دانشگاهی در شهرستان لنگرود است، دولت های مختلف تاکنون چه برنامه های تأثیرگذاری داشته اند ، تا با ایجاد اشتغال پایدار جلوی بیشتر شدن خیل عظیم بیکاران را در استان گیلان وشهرستان لنگرود بگیرند ؟!
این در حالی است که استان گیلان و شهرستان لنگرود ظرفیت های بی بدیلی در اشتغال زایی همچون استفاده از ظرفیت جنگل ها ،سواحل و دریا،شیلات و آبزی پروری، جاذبه های بازار های هفتگی محلی و اقتصاد سنتی ،بنادر استان، فرصت های کم نظیر بخش توریسم و گردشگری، صنایع تبدیلی کشاورزی و خود کشاورزی و … دارد، ولی با کمال تاسف تاکنون کمترین استفاده از آنها صورت گرفته و هم اکنون نیز در ارتباط با اشتغال از وضعیت نامطلوبی برخوردار هستند.

کارکردهای منطقه آزاد انزلی؟!

در بحث فعالیتهای منطقه آزاد انزلی و تاثیر گذاری آن بر اقتصاد محلی و ملی و منطقه ای و بین‌المللی در دولت های مختلف در گذشته و حال، آیا کارکردهای اقتصادی این منطقه در تولید ثروت و ایجاد اشتغال در استان گیلان خودنمایی کرده و می کند؟!

دولت های مختلف اگر می خواهند منطقه ی آزاد انزلی بیش از گذشته در فرآیند اقتصاد ملی و محلی و بین‌المللی تأثیر گذار باشد،ضرورت دارد تا از معافیت مالیاتی، و تلاش برای افزایش وسعت جغرافیایی تحت نفوذ منطقه ی آزاد انزلی، قوانین دست و پا گیر،بوروکراسی فشل کننده،دخالت های سیاسیون در کارکردهای تخصصی اقتصادی و تجاری منطقه ی آزاد انزلی ‌و سهم خواهی به هر عنوان و بهانه‌ای ،بشدت مقابله نمایند و سعی کنند تا برای گسترش حوزه های نفوذ منطقه ی آزاد انزلی مقامات مسئول را قانع کنند تا چتر حمایتی منطقه ی آزاد انزلی در سطح استان و در شهرستان های مختلف و بویژه شهرستان های ساحلی گسترده تر گردد تا شاید کمی از شدت مشکلات استان و شهرستان لنگرود از این طریق کاسته شود.

چه باید کرد؟

علی ایحال، با توجه به وجود مشکلات و معضلات متعدد که محصول سالیان متمادی کم توجهی و بی برنامگی و عملکرد ضعیف برخی مدیران ، کارگزاران جامعه و محصول حکمرانی نامناسب در تمام ابعاد می باشد، زمان آن رسیده که بدون ارائه ی آمارهای غیر واقعی و به دور از خودشیفتگی های متنوع ،دست به اقدامات استاندارد و منطقی برای حل و فصل مشکلات عدیده تمام شهرستان های استان گیلان از جمله شهرستان لنگرود زده شود تا رونق، آرامش و رفاه، به زندگی مردم استان و شهرستان لنگرود باز گردد.

مردم ایران هم اثبات کرده اند که ‌می توانند و هم شایستگی و لیاقت آن را دارند که زندگی شرافتمندانه ای داشته باشند.
این مهم بدست خواهد آمد اولاً با امید به یاری خداوند متعال و دوماً با مدیریت منطقی ، صادقانه و مردم باوری واقعی نه شعاری و تبلیغاتی و با بکارگیری شایستگان در مناصب و موفقیت های تصمیم سازی و تصمیم گیری اداری و اجرایی و قانون گذاری و نظارت.

پس ضرورت جدی دارد تا با واقعی تر کردن سیاست ها و اقدامات همه جانبه و غیر جانبدارانه و بدور از سیاست بازی و جناح گرایی، دشمن شاد کن نباشیم، و با قبول این واقعیت و با همگرایی و همبستگی ملی ،عملی، عینی و واقعی بدون تبعیض و رانت جویی و رانت خواهی و رانت خواری ویژه خواری ویژه خواران، به روزآمدتر شدن سیاست ها و برنامه ها در تمام قوا و نهاد ها روی بیاوریم و از تنگ نظری ها بپرهیزیم و به سعادتمندی و تأمین زندگی شرافتمندانه برای تمام گیلانیان و لنگرودیان عزیز روی بیاوریم و واقعی تر و جدی تر عمل کنیم.

محمد رنجبر نیاول ، فعال سیاسی و اجتماعی استان گیلان