گفت وگوی ملی،ضروری ترین تدبیر سیاسی

..

همه اندیشمندان، صاحب نظران و تقریبا هم جریان های سیاسی  و فکری کشور که نگران آینده ایران هستند و تحولات کشور را به طور جدی رصد می کنند، متفق القول می باشند که یک خلا اساسی و مهم در کشور وجود دارد و آن ضعف شدید فقدان گفت و گو و دیالوگ فراگیر در ابعاد مختلف است که موجب گردیده تا شکاف هایی در سطوح مختلف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بوجود بیاید.

بر این اساس، گفت و گوی ملی یکی از راهبردهایی است که می توان به واسطه آن بخشی از شکاف ها و گسل های موجود امروز ایران را ترمیم کرد. دوباره تاکید می نمایم، این شکاف ها و گسل ها مجموعه ای از شکاف های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و جنسیتی و … را شامل می شوند، بر همین اساس گفت و گوها در سطح ملی باید پیرامون این گسل ها شکل بگیرد. تقویت کانون خانواده، نحوه و شرایط زیست شهری و روستایی و مسائل مختلفی مانند کسب و کار و اشتغال و مباحث فرهنگی و اجتماعی و … که اقلیم ایران را در معرض تهدید قرار داده است، می توانند به عنوان محورهای گفت و گو میان جریانهای فکری و سیاسی و اندیشمندان، صاحب نظران، نویسندگان، روزنامه نگاران، هنرمندان و فعالین مدنی و زیست محیطی در نظر گرفته شوند. مساله مورد تاکید این قلم، این است که در کنار پذیرش ضرورت شکل گیری چنین گفت و گو  هایی ، مسیر گفت و گو ها نیز باید به درستی تبیین و روشن شود. با توجه به رویکردی که دولت آقای روحانی نشان داده و اقداماتی که در سالهای اخیر و هم اکنون انجان داده و می دهد و گام هایی که در این مسیر برداشته شده است، می تواند گروهی را مسئوول و متولی جریان سازی این شکل از گفت و گوها تعیین کند.

به باور این قلم، شکاف سیاسی موجود در کشور اصلی ترین و مهم ترین گسل موجود در کشور است که خود مانع از شکل گیری گفت و گوها در سایر حوزه ها شده است. بنابراین گفت و گوهای سیاسی در سطح ملی می تواند زمینه را برای حل دیگر چالش های کشور فراهم کند. در کنار این ضرورت ها و نیز با توجه به اعتراضات اخیر، هم دولت و وزارت کشور و هم کانون هایی که مجتمع کننده ی نهادهای غیر دولتی و مدنی و احزاب هستند، می توانند برای شکل دهی به یک گفت و گوی فراگیر پیشگام بشنوند. موضوع مهم دیگر، محورهای گفت و گوست و اینکه درباره چه چیزهایی باید گفت و گو شود، به نظر می رسد، محورهای گفت و گو، قابل ارزیابی از طریق افکار سنجی است. مسائل و چالش هایی که تهدید هایی را متوجه کشور می کنند، می توانند تعیین کننده ی اولویت ها برای گفت و گو باشند.

 

علی کریمی پاشاکی