یکی از دغدغه‌های ریاست دانشگاه علوم پزشکی گیلان برای جوانی جمعیت ، تأمین شرایط همه جانبه زیست انسانی از طرف دولت برای مردم می باشد/تلاش برای گذر از نظام سلامت سنتی و پرهزینه ی درمان محور به سوی نظام سلامت پیشگیری و بهداشت محور را جدی تر بگیریم

چالش جدی نظام سلامت از ۱۵۰ سال پیش تاکنون عدم توجه به مقوله ی پیشگیری و بهداشت و نظام سلامت درمان محور

زندگی و حیات انسان علاوه بر وابستگی به مباحث معنوی ،اعتقادی ،آیینی ، ملی ، انسان دوستانه و نوع دوستانه ،به مباحث مادی برای زنده ماندن و ادامه ی حیات و زندگی شرافتمندانه علاوه بر کار و تلاش در ابعاد مختلف کشاورزی،صنعتی،خدماتی ،فرهنگی،
اجتماعی به وجود مقوله ی مهم سلامت جسمی و روحی بستگی انکار ناپذیری دارد.

در این ارتباط مبحث وجود سلامت به معنای عام در جهان کنونی و همچنین کشور ما از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.
بایستی تلاش و برنامه ریزی برای گسترش نظام سلامت بر پایه نظام پیشگیرانه و بهداشت محور به استراتژی ایجاد سلامت برای یکان یکان شهروندان و روستاوندان تبدیل شود.

پس از اپیدمی ها و پاندمی های که در طول تاریخ این سرزمین و سایر ممالک دنیا که با تلفات بسیار زیادی همراه بود از طاعون ،وبا،حصبه،تیفوس،
جذام تا سارس،انفولانزا های متنوع ،تب کریمه ،تب مالت تا کرونا و….می بایست هم مردم و هم متولیان امور ملک و ملت حداقل از دوره ی قاجار تا به امروز را وادار می کرد تا پروتکل های بهداشتی و رعایت بهداشت فردی و عمومی اعم از آب سالم ،تغذیه سالم ،مدیریت پسماند و زباله ها و….را بتدریج می آموختند و در سیاستگذاری های حاکمان جامعه لحاظ می شد،پس از بیش از یکصد و پنجاه سال می بایست رعایت بهداشت و پیشگیری و بسیاری از مولفه‌های انسانی به فرهنگ عمومی مردم تبدیل می شد که دریغ و حیف از این دست آورد که به صورت نیم بند و در حداقل ترین حالت چه در حکومت پهلوی ها و چه در پس از انقلاب ۱۳۵۷ خود را بروز داده است ،ولی آنچنان مؤثر نبوده است تا بتواند جامعه را از تلفات انسانی و هزینه‌های بسیار سنگین نظام سلامت درمان محور دور نماید.
در قدیم ایجاد سپاه دانش و بهداشت و ترویج و آبادانی مؤثر بود ولی کافی نبود و در ارتقای فرهنگ ،بهداشت و عمران جامعه تاثیرات بزرگی نداشت همچنین در ۴۴ سال اخیر نیز تلاش های زیادی صورت گرفت ولی چون در جهت ساماندهی ساختار های منطقی و نقاط ضعف جامعه در حوزه ی بهداشت و فرهنگ و عمران و آبادانی نبود ،نتوانست آنچنان مفید باشد.
ملاحظه بفرمایید ،چرا بخش خصوصی در حوزه مهم و استراتژیک بهداشت و پیشگیری کوچکترین سرمایه گذاری نمی کند ولی در حوزه ی درمان این همه سرمایه گذاری کرده و این همه بیمارستان ایجاد کرده است، چون منفعت و سود دهی بی حد و حصر در حوزه ی درمان است نه در حوزه ی مهم بهداشت و پیشگیری.
با کمال تأسف دولت ها به معنای عام نیز در حوزه ی بهداشت و آموزش عمومی و فرهنگ و فرهنگ عمران کمترین کار را در طول تاریخ ایران کرده‌اند و این یکی از بزرگترین معضلات عمومی و اختصاصی جامعه ماست که تا خیلی خیلی دیر تر نشده ضرورت دارد تا در حوزه ها اقدامات مؤثر و عاجل صورت گیرد.
صاحب نظران نظام سلامت واقعی معتقدند تا زمانی که نظام سلامت درمان محور باشد ،نمی تواند سلامتی حداکثری در جامعه برقرار نماید.ضرورت دارد تا مسئولان و متولیان نظام سلامت در اشل کشوری کم کم سمت و سوی نظام سلامت را به طرف نظام سلامت پیشگیرانه و بهداشت محور تغییر جهت دهند تا بتوانند به اهداف واقعی تامین سلامتی ایرانیان نزدیک شوند .
به باور دست اندرکاران واقعی مقوله ی سلامت ، اگر نظام سلامت بهداشت محور و پیشگیری محور بشود از همه نظر در نهایت به نفع جامعه و مردم خواهد بود.
چون در نظام سلامت پیشگیری محور بدلیل نهادینه شدن و رعایت بهداشت فردی و اجتماعی ، ورودی بیماران به مراکز درمانی چه بیماریهایی واگیردار و چه بیماریهای غیر واگیر دار به حداقل خواهد رسید و هزینه های هنگفتی نیز تلف نخواهد شد.
با این دیدگاه همه باید تلاش مضاعف نمایند تا در روند
گذار از نظام سلامت درمان محور به نظام سلامت پیشگیری و بهداشت محور عمل کنیم.این موضوع هم باید استراتژی مدیریت کلان کشور و استان‌ها باشد و هم مردم و افکار عمومی برای تحقق نظام سلامت پیشگیری و بهداشت محور یاریگر همدیگر باشند.
تا تلاش همه جانبه ی مسئولان و مردم هم افزا و همگرا نباشد ،تغییر نظام سلامت از نظام سلامت درمان محور و پرهزینه به نظام سلامت پیشگیری و بهداشت محور و کن هزینه و پر فایده امکان نخواهد داشت.
در استان گیلان با وجود شرایط مدیریتی که در دانشگاه علوم پزشکی گیلان با مدیریت خوب جناب آقای دکتر آشوبی دنبال می‌شود،ضرورت دارد تا برای تحقق نظام سلامت پیشگیری و بهداشت محور همه با هم

جدیت به خرج دهیم تا از یک نظام سلامت سنتی درمان محور و پر هزینه به سوی نظام سلامت پیشگیری و بهداشت محور و کم هزینه حرکت کنیم .
در این ارتباط تمام دستگاههای اجرایی و فرهنگی برای تحقق نظام سلامت پیشگیری و بهداشت محور وظیفه دارند تا در برنامه های کاری خود آموزش زندگی سالم و بهداشتی را در اولویت قرار دهند تا با نهادینه شدن سبک زندگی سالم و با رعایت پروتکل های بهداشتی ،هزینه های سنگین و کمرشکن درمان را به حداقل برسانیم.
بایستی تلاش همه جانبه اعم از دستگاههای دولتی و اجرایی با محوریت وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی و همکاری بیش از پیش مردم از نظام سلامت درمان محور به سوی نظام سلامت پیشگیری و بهداشت محور حرکت کنیم و در این ارتباط خیلی خیلی جدی باشیم.

چالش کاهش نرخ رشد جمعیت خیلی جدی است .

افزایش نرخ رشد جمعیت مستلزم تأمین زندگی شرافتمندانه برای مردم از طرف حاکمیت است

قطعاً یکی از دغدغه ها و چالش‌های جامعه ی ایران در کمتر از ۱۰ آینده پیر شدن جمعیت ایران است و زنگ خطری برای کشور می باشد.
ولی آیا برای اینکه نرخ رشد جمعیت در ایران به حالت عادی در آید ،بایستی فقط به فرزند آوری بدون برنامه ریزی و محاسبه عمل کرد؟
آیا تجربه ی فرزند آوری در سالهای اول پیروزی انقلاب در ایران بدون نگاه به آینده این فرآیند منطقی بود که هم اکنون بسیاری از موالید در بیکاری و فرآیند گذران زندگی سخت قرار دارند؟چون اکثریت فرزندان متولد موج انقلاب در حال حاضر در زمره ی ارتش عظیم بیکاران چه با تحصیلات عالی و چه بدون تحصیلات عالی می باشند و همین موضوع تاکنون نتوانسته است پروپاگاندای فرزند آوری در ایران را موفق نماید.
عدم وجود شرایط زیست انسانی شرافتمندانه باعث شده تا مردم کمتر رغبت به تحمیل هزینه‌های کمرشکن زندگی و تولد فرزند دیگر را قبول نمایند.
با توجه به اینکه دولت به معنای عام ( حاکمیت) تاکنون نتوانسته است برای تأمین معیشت ،کار و … همین متولدین سالهای پس از انقلاب اقدامات موثری انجام دهد.

با کمال تأسف در کشور ما بهره‌وری از نیروی انسانی در برنامه های توسعه کوچکترین چشم اندازی نداشته و ندارد ،اساسا نگاه حرفه ای انسان مدارانه از بهره‌وری از جمعیت در واقع به فراموشی سپرده شده است تا این مفهوم انسانی از جمعیت نهادینه نشود که شامل تامین تمام حقوق متعلق به یک انسان است ،رسیدن به جمعیت پویا ،فعال و تأثیر گذار،سرابی بیش نخواهد بود.

تأکید دکتر آشوبی ،رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان در ارتباط با تلاش برای افزایش نرخ رشد جمعیت در ارتباط با نگاه مدیریتی و حرفه ای ایشان به اصل موضوع جمعیت و جوان سازی آن موضوعی علمی و منطقی است.چون همانطور که افزایش نرخ رشد جمعیت مستلزم وجود بسترهای لازم تامین زندگی شرافتمندانه برای ایرانیان است به همان اندازه هم پیر شدن جمعیت یک چالش استراتژیک برای هر ملتی می باشد.
زیرا پیری جمعیت باعث می‌شود تا برنامه های توسعه ای دچار چالش های جبران ناپذیری گردد.
در ضمن چون ما با مقوله بهره‌وری از نیروی انسانی، حال چه پیر و چه جوان را فاصله ی معنا دار داریم ،این موضوع جامعه ما را بیشتر در معرض خطر قرار خواهد داد.
خاطرم هست جناب آقای دکتر آشوبی در یکی از نشست های قرارگاه جوانی جمعیت به نحوه ی تأمین معیشت خانواده ها در غالب مثلاً بیمه و پرداخت حقوق به خانواده ها توسط دستگاههای متولی دولتی و حکومتی اشاره کرده بودند‌ . در این ارتباط می توان ادعا کرد که چالش های پیش روی فرزند آوری و افزایش نرخ جمعیت، برای ریاست دانشگاه علوم پزشکی گیلان موضوعی فوق‌العاده جدی و ضرور است تا دولت و حاکمیت نسبت به آن ،جدیت و اهتمام داشته باشند.
پس آقای دکتر آشوبی نسبت به چالش های پیش روی خانواده ها خیلی احساس مسئولیت می کنند و حال در شرایط فعلی حتی پیشنهاد پرداخت حقوق و بیمه خانواده ها بطور رسمی اعلام می نمایند و این نشان دهنده ی حس تعلق خاطر نسبت به معیشت و آینده فرزندان ایران می باشد، صد البته این وظیفه حاکمیت است تا شرایط زندگی شرافتمندانه را برای یکان یکان افراد این جامعه آماده نماید که در صورت تحقق این مهم ،فرآیند جوانی جمعیت و افزایش نرخ رشد جمعیت و بهره‌وری از جمعیت نیز خود به خود عملیاتی خواهد شد.