ضعف جدی گفت و گوی واقعی میان مسئولان با مردم ،چالش نبود جریان آزاد اطلاعات و فقدان احزاب واقعی

در جوامع مدرن و امروزی شنیدن صدای مردم و گفت و گوی واقعی با آنها پیشینه ی زیادی پیدا کرده است.
علت اینکه در ایران نمی توانیم صدای مردم را بخوبی بشنویم این است که شرایط و امکانات کار به خوبی فراهم نیست. بخشی از این شرایط وابسته به عدم وجود جریان آزاد اطلاعات برای مطبوعات و رسانه ها، احزاب و دولتی بودن رادیو و تلویزیون و عدم حضور جدی روزنامه نگاران متخصص و کار بلد که بتوانند جامعه را به خوبی دیده بانی کنند.
در همه ی ممالک پیشرفته دنیا، صدای مردم از طریق واسطه ای به نام روزنامه نگاران در رسانه ها و مطبوعات و احزاب منعکس می شود.
احزاب سیاسی ارکانی هستند که مانیفیست های مشخص دارند و با گرایش مردم به این احزاب به نوعی صدای مردم به قدرت حاکمه می رسد و زمانی که یک حزب اکثریت را به دست می گیرد لازم نیست اعلام کند که نظرش چیست، چرا که از قبل نظرش در حزب مشخص شده است. اما مشکلی که ما در کشور داریم، این است که نه مطبوعات مطلوب و آزاد و متخصص و قوی داریم و نه یک نظام حزبی درست و قدرتمند.
اکنون در کشور ما جناح های مختلفی وجود دارند که می خواهند ادای احزاب را در بیاورند در حالی که مطلقا نه ساختار حزب را دارند و نه کارکرد آن را. در کشوری که تعداد روزنامه های مستقل واقعی آن کم است و رادیو و تلویزیون هم کاملا دولتی است، صدای مردم به خوبی به گوش حاکمان نمی رسد و اینکه تنها اعلام شود مردم حرف هایشان را بزنند و حاکمیت آن را می شنود، جوابگو نبوده و مکانیسم اش موجود نیست.
زمانی که در سیستم حاکمیتی جریان آزاد اطلاعات و شفافیت در پروسه ی اطلاع رسانی بر اساس قانون برقرار باشد و روزنامه نگاران و خبرنگاران بتوانند از زوایای پنهان حاکمیت کسب اطلاع و آن را برای مردم منتشر کنند ، آن موقع فرآیند اطلاع رسانی که همانند یک موجود زنده است در جامعه جریان پیدا می کند و مردم مطلع می گردند و قطعا نسبت به رویداد های جامعه عکس العمل منطقی و غیر هیجانی نشان خواهند داد.
ضرورت دارد تا سیستم اطلاع رسانی و اطلاع گیری در کشور از وضعیت فعلی خارج شود. هم اکنون جریان آزاد اطلاع رسانی و اطلاعات در چارچوب قانون در کشور ما آنچنان معنایی ندارد، تا زمانی که مطبوعات و رسانه ها و احزاب از وضعیت فعلی خارج نشوند کاری از پیش نمی رود و باید شرایطی وجود داشته باشد که هیچ کس نتواند فراتر از قانون، رسانه ها و مطبوعات و فعالین رسانه ای و سیاسی بازداشت ،توقیف ، تعطیل و روزنامه نگار و خبرنگار را محدود کند و تا زمانی که نظام کشور به معنای واقعی حزبی نشود، نمی توانیم راه به جایی ببریم، چرا که یکی از نیازهای اصلی کشور برای اینکه صدای مردم به صورت واقعی شنیده شود جریان آزاد اطلاعات به معنای واقعی کلمه است.