اندونزی مسلمان ، کشوری توسعه یافته ، دموکراتیک و بیستمین اقتصاد بزرگ جهان

سخن گفتن از کشورهای توسعه یافته سخت اما برای واکاوی از یکی از این کشورها که اتفاقا بیشترشان مسلمان هستند لازم و ضروری است تا ببینیم چگونه کشوری عقب مانده در کمتر از چند دهه توانست جزو بیست کشور اقتصادی جهان لقب گیرد ؟! در این نوشتار با آمارهای متقن به بررسی این کشور که چه دارد ! و به کجا رسیده ؟ خواهم پرداخت .

🔺اندونزی با جمعیت ۲۷۶ میلیون نفری با مساحت ۱/۹۰۵/۰۰۰ کیلومتر مربع
که ۱۳۰ میلیون نفر جمعیتش کار می کنند

🔺چهارمین کشور پر جمعیت جهان که ۱۱۲۰۰۰ هزار خارجی در آن مشغول کارند کشوری که از ۱۳۰۰۰ جزیره تشکیل شده

🔺۵۰ میلیون بنگاه کوچک دارد که ۴۸ درصد اقتصاد کشورش در دست آنها است
درآمد سرانه اقتصادی آن ۳۸۴۶ دلاز با رشد ۵ درصدی و نرخ بیکاری ۴ درصد با تورم ۳/۴ درصدی ، ۶ میلیون مهاجر در خارج از کشور ، که ۷ میلیارد دلار در سال وارد کشورشان می کنند

🔺بنیان گذار عدم تعهد ، با مردمانی آرام ، ملایم ، پرکار و علاقمند به یادگیری و شاد که حتی یک دشمن خارجی ندارد

🔺۳۷۵۷ شرکت این کشور با شرکت های ژاپنی ، چینی ، اروپایی و امریکایی همکاری سازمانی و فن اوری دارد ( دکتر سریع القلم )
استقلال این کشور در سال ۱۹۴۵ رخ داده

🔺جزو ۲۰ اقتصاد دنیا ، با رشد سالیانه حدود ۵ درصد، تولید ناخالص داخلی بیش از یک تریلیون دلار
تولید ناخالص ملی ( ۱.۱۲ تریلیون دلار ) در جایگاه شانزدهم جهان
یکی از بزرگترین کشورهای اقتصاد جنوب شرق آسیا ( صابر گل عنبری )

آمارهای داده شده این سئوال را به ذهن هر خواننده ای متبادر می کند که اندونزی چگونه به این رشد رسیده بی انکه نامی از ان کشور در جهان و منطقه و تخاصامات و درگیرهای سیاسی و اقتصادی در جهان دیده شود ؟!

🔺چطور حاکمان آن کشور توانستند به افقی از پیشرفت و توسعه برسند که غرب و شرق عالم آنان را تحسین و به روابط با آنان پیشقدم شوند ؟!

اندونزی سالها از جنگ قدرت رنج می برد ، این کشور با حداقل اصلاحات اقتصادی توسط روسایی مانند سوهارتو ، حبیبی دست به دست می شد ، با تلاش نخبگان واقع گرا و اعتماد ملتش توانست در سال ۲۰۱۴ با اصلاحات شتابی در یک سال و برگزاری انتخابات دموکراتیک برای ریاست جمهوری برای دو دوره پنج ساله ، جهش بزرگی در انتخابات ازاد و دموکراتیک گام بردارد.

🔺نخبگان اندونزی در برنامه های در پیش گرفته روسای قبلی این کشور که گاه با تنش های سیاسی و اقتدار دولتمردان هم همراه بود ! توانستند با عقلانیت گذار به کشوری دموکراتیک را پیش گیرند و ا‌کنون به عنوان کشوری توسعه یافته و در بین بیست کشور بزرگ اقتصادی جهان جا پهن کنند، که در گذشته دور آز انان به عنوان کشوری فقیر و اقتدارگرا یاد می شده !

🔺بر اساس پیش بینی ها ، قرار است اندونزی در سال ۲۰۴۵ با رسیدن به در آمد ۸.۸۹ تریلیون دلاری به عنوان چهارمین اقتصاد دنیا لقب گیرد .
اقتصادی دیجیتالی و سبز که هدف اصلی دولتمردان این کشور در فرایند زمان برای رسیدن به نقطه اوج برنامه ریزی شده است .

🔺در نگاهی دیگر و البته کوتاه مدت ، پیش بینی ها از افزایش حجم اقتصاد دیجیتالی این کشور در سال ۲۰۲۵ ، یعنی دقیقا یک سال دیگر به ۱۳۰ میلیارد دلار و جهش آن در سال ۲۰۳۰ به ۳۰۰ میلیارد دلار دارد ، که در نوع خود در یک کشور آسیایی آن هم با جمعیت زیاد ، متکثر و متنوع قومیتی ، یک رکورد تاریخی و جهشی بزرگ در جهان و آسیا محسوب می شود .

کشوری واقع گرا که با هیچ یک از کشورها و دولت ها ، چه شرق و چه غرب ، چه منطقه ای و چه پیرامونی در تقابل و درگیری نیست .
منافع مردمش را می بیند ، به دنبال رفاه ملتش با ابزارهای مختلف در تبادلات اقتصادی و مهمتر از همه روابط سیاسی با جهان است .

بزرگترین کشور مسلمان که گام به گام به قله های پیشرفت و توسعه رسید و همچنان قطار پیشرفتش در حال سرعت گرفتن است.
آن هم ، نه با منابع زیر زمینی ، بلکه با برنامه ریزی ، خرد جمعی ، روابط عالی ، استفاده درست از نخبگان اقتصادی و سیاسی ، رفاه عمومی را فراگیر و با اعتماد دولت و ملت ، جهش های بزرگتر اقتصادی را در سر می پروراند .

🔹اندونزی می تواند الگویی بزرگ برای همه دولت های خاورمیانه و کشورهای مسلمان و غیر مسلمان باشد ، تا دولت های این منطقه بدانند که در پس هر خردی و گفتگویی و روابطی ، در جهان پر از تنش و درگیری ، منافع ملی خود را بنگرند و کشورشان را بر اساس واقع گرایی به پیش ببرند تا ناقوس توسعه با خردورزی جمعی به ثمر نشیند .

باشد که از اندونزی درس گیرند