انسانی برتر ازسیاست و عاشق مردم

« من از خودم دفاعی ندارم،من از خلقم دفاع می کنم.

خسرو گلسرخی در دادگاه نظامی رژیم پهلوی »

آه! اگر آزادی سرودی

می خواند

همچون گلوگاه پرنده اش

هیچ کجا دیواری فرو ریخته بر جا نمی ماند

سالیان بسیار نمی بایست

دریافتن را

که هر ویرانه ای نشانی از غیاب انسانی است

که حضور انسانها آبادانی است

«احمد شاملو»

علی کریمی پاشاکی, روزنامه نگار _… و بدون شک غیاب انسانها ویرانی است، آنهم انسانهایی که سرافرازانه و عزیزانه و عاشقانه پای در ره مقصود نهاده اند تا با آگاهی به باروری نهال آزادگی و آزادی بکوشند،انسانهایی که هرگز به شکار عوام و جلب حرام و جذب مال و مقام نیندیشیده اند.
انسانهایی که به کرامت، اصالت و شرافت آدمیان می اندیشند وکسی را به چشم خواری و فرومایگی
نمی نگرند.
انسانهایی که اعتقاد دارند همگان یکسان هستند.

انسانهایی که در برج عاج تاملات روشنفکرانه مابانه
جا خوش نکرد.
بلکه تارو پود خویش و تاب و توان خود را صرف روشنگری،مبارزه با بی عدالتی و مبارزه برای آزادی در جامعه نموده اند و انسانهایی که سر سفره ی شادی مردمان شهود دارند و در غم و سوگ آنان حضور و وجدان بیدار جامعه اند.
بی گمان یکی از انسانهای فرهیخته و عزیز، بزرگوار و مبارز در راه آزادی و عدالت اجتماعی زنده یاد خسرو گلسرخی است.
وی انسانی برتر از سیاست بود و عاشق مردم و آزادی و رهایی از قید و بندهای مستبدین و ظالمان.

یادش گرامی و جاودانه باد