رمزگشايي از ورود طيف‌هاي راديكال به مجلس

به نظرم به دليل آميختگي شديدي كه در بدنه جريان اصولگرايي (و نه در راس آن) ايجاد شده، قضاوت را در مورد سرنوشت طيف‌هاي مختلف اصولگرا كه توانسته‌اند وارد مجلس شوند، دشوار كرده است. به صورت صددرصدي، مشخص نيست اين طيف‌ها چه مواضعي را با حضور در مجلس اتخاذ خواهند كرد؟ يا اينكه روشن نيست چه گفت‌وگوها و تبادل آرا و نظرات و لابي‌هايي را طي ماه‌هاي آينده براي شكل دادن به هيات رييسه و رييس مجلس انجام مي‌دهند؟ معتقدم تا اين موضوعات مشخص نشود و ارزيابي‌هاي لازم درباره آنها صورت نگيرد، نمي‌توان تحليل‌هاي جامعي درباره دورنماي عملكرد مجلس دوازدهم صورت داد. اينكه فلان چهره‌هاي اصولگرا در راس ليست تهران قرار دارند و قاليباف در رتبه چهارم انتخابات نشسته، هيچ معناي خاصي را به ذهن متبادر نمي‌كند، چراكه همگي مي‌دانيم، تعيين شمايل رييس مجلس در اثر لابي‌هايي فراتر از مجلس صورت مي‌گيرد و رتبه‌هاي افراد در انتخابات همه مساله براي انتخاب رييس مجلس نيست. البته مشخص است كه يك جريان راديكال و تندرو وارد مجلس شده و قرار است منويات افراطي خود را عملياتي كند. جرياني كه در انتخابات مجلس دهم (سال 94) در اثر ائتلاف ميان اصلاح‌طلبان و اعتداليون، امكان ورود مجلس را پيدا نكرد، امروز به دليل غيبت جريان اصلاح‌طلب به دليل ردصلاحيت‌هاي گسترده سكان هدايت مجلس را به دست گرفته است. در اين ميان نبايد فراموش كرد، همين كه جامعه منتقد كشور از معبر روزنه گشايي و حمايت از معتدلان توانسته حدود 40 الي 41 نماينده را سازماندهي كرده و راهي پارلمان كند، نويد‌دهنده اين واقعيت است كه صداي منتقد و مخالف در برابر خالص‌سازان و يكدست‌سازان طنين‌انداز خواهد شد. معتقدم هنوز براي ارايه تحليل‌هاي جامع و كامل از مجلس آينده و رخدادهايي كه روز جمعه رقم خورد، زود است. مي‌توان پيش‌بيني كرد كه طي ماه‌هاي آينده و پس از رخدادهاي اخير در جريان اصلاحات ميان طرفداران روزنه گشايي و افرادي كه خواستار عدم مشاركت بودند، گفت‌وگوهاي جدي‌تري رخ خواهد داد.

دو طرف يكديگر را نقد مي‌كنند و راهكار ارايه مي‌دهند. از طرفي، همه افرادي كه در انتخابات شركت نكردند، مرز خود را با جريانات حزبي سياسي كه در انتخابات شركت كردند، مشخص مي‌كنند. به نظرم شكل و شمايل اتفاقات سياسي اين چند ماه، پس از انتخابات و به فاصله انتخابات تا شروع مجلس دوازدهم بسيار تعيين‌كننده، افق‌گشا و تعيين‌كننده خواهد بود. معتقدم حتما مداخلاتي از مراكزي خارج از مجلس درخصوص شكل‌گيري هيات رييسه انجام مي‌شود، همان‌طور كه در دوره‌هاي قبلي هم چنين دستورات و توصيه‌هايي داده شده است. اگرچه مقاومت‌هايي بر سر رياست محمدباقر قاليباف وجود دارد و اين مقاومت‌ها تداوم خواهد داشت، اما بعيد مي‌دانم به راحتي بتوان قاليباف را از رياست مجلس كنار گذاشت و حذف كرد. گمان مي‌كنم، ميان سه نفري كه بالاتر از قاليباف هستند، شخصيتي كه بتواند مجلس را اداره كند، كمتر وجود دارد. گزينه‌هاي ديگري هم ممكن است طرح شوند، اما در حد و اندازه‌اي كه اكثريت مجلس بتواند روي آن توافق كنند، نيستند. بايد منتظر باشيم تا لابي‌ها و چانه‌زني‌هاي پساانتخاباتي نمايان شوند تا پس از آن شفاف‌تر بتوان درباره چشم‌انداز مجلس آينده صحبت كرد.