مردم رفع تحریم ها و گشایش های اقتصادی را می خواهند نه اعانه و یا یارانه

 

 

 

 

ایران سرزمین ثروتمندی است و براساس آمارهای علمی و موثق دنیا ،ایران دارای حدود یک درصد جمعیت جهان و دارای حدود ۹ درصد منابع مختلف در تولید ثروت دنیا می باشد.پس به هیچ عنوان ما نمی‌توانیم و نباید به چنین کشوری تبدیل شویم که مردم برای تامین حداقل های معیشتی و دارو و درمان در چنین وضعیت ناگواری قرار بگیرند.با کمال تأسف عیب کار از آنجا نشأت می‌گیرد که از فرصت های موجود در عرصه های مختلف ملی و بین‌المللی استفاده ی بهینه و استراتژیک نکرده و نمی کنیم.

 

 

۱___در ابعاد داخلی دارای انشقاق و ضعف های مدیریتی اجرایی و دارای قوانین بسیار زیاد و غیر مفید و حتی برخی مواقع دست و پا گیر و غیر ضروری هستیم که خود به عامل ضد توسعه تبدیل شده‌اند. این دسته از قوانین چون براساس روند علمی و کارشناسانه در طی دوره های مختلف پس از انقلاب اسلامی تصویب نشده‌اند،خود به معضلی برای مدیریت بهینه در کشور تبدیل گردیده اند. علاوه بر آن نگاه های سلیقه ای،باندی،گروهی و جناحی،رابطه سالاری،خویشاوند سالاری،ویژه خواری و رانت خواری و بازی خطرناک خودی و غیر خودی و…به انحای مختلف اجرای صحیح و صریح قوانین و مقررات با موانع و دشواری های پیچیده ای مواجه کرده است. در داستان اعمال برخی تبعیض ها مشاهده می شود که کار و موقعیت و موفقیت هست، اما برای خودی ها و نزدیکان برخی از ما بهتران ،نه برای تمام ایرانیان.

 

۲__در ابعاد بین المللی قضایا کمی پیچیده تر است ، ولی در این بعد نیز فرصت سوزی شده و می شود. با توجه به وجود اساسنامه استراتژیک «عزت،حکمت و مصلحت» که می‌تواند راهگشای بسیاری از مشکلات در ارتباطات بین المللی باشد،با کمال تأسف در این ارتباط نیز با برخی کج سلیقگی ها و اعمال سیاست‌های غیر استاندارد و تندروانه و مخالف سیاست های کلی نظام مواجهیم که در برخی مواقع بهانه به دست دشمنان قسم خورده ی این سرزمین داده و می دهد که ماحصل آن اجماع بین المللی و تصویب قطعنامه های پی در پی و فلج کننده و ضد انسانی و بهانه ای می شود برای زورگویان بین المللی برای تحت فشار گذاشتن کشور و ملت و فلج کردن اقتصاد و تحت فشار قرار گرفتن زندگی معیشتی مردم.

با کمال تأسف در این شرایط خیلی دشوار برخی هنوز در تأیید نهایی لوایح پولشویی و fatf ،وقت کشی می کنند و حداقل های روابط مالی بین المللی را با برخورد های سیاسی جناحی به تأخیر انداخته و بسیاری از مشکلات اقتصادی را برای کشور و مردم ایجاد کرده اند.

صاحب نظران باور دارند بعد از گذشت این همه مشکلات و در پیش بودن مشکلات متنوع تر ،صدالبته با حفظ استقلال و عزتمندی می توان با تکیه بر اصول اساسی سیاست خارجی یعنی عزت،حکمت و مصلحت در اتمسفر جدیدی که در روابط بین‌الملل پسا ترامپ و ترامپیسم در حال شکل گیری است،از این فرصت مغتنم استفاده اساسی و منطقی صورت گیرد.در این فضا باید از باقیمانده عمر دولت روحانی و ابتکارات و خلاقیت های منحصر بفرد دیپلمات کارکشته ای چون دکتر ظریف بخوبی بهره برداری کرد.اگر با تدبیر و سیاست ورزی و اصول استراتژیک مورد سفارش رهبری مبنی بر عزت،حکمت و مصلحت ، مدیران ارشد دولت و کشور بخوبی عمل کنند،تحریم های ظالمانه و کمرشکن،جای خود را به فرصت ها و گشایش های اقتصادی،تجاری و حتی سیاسی گسترده با دنیا خواهد داد و این گشایش و ارتباطات عزتمندانه قطعاً مورد استقبال مردم نیز واقع خواهد شد.وقتی که مدیران کشور بتوانند تحریم ها ازبین ببرند و چون گشایش های اقتصادی و تولید ثروت و اشتغال با گشایش های اقتصادی و تجاری پدید خواهد آمد،مردم دیگر نیازی به اعانه و یا یارانه و سایر کمک های نقدی و جنسی نخواهند داشت.

پس باید تلاش مضاعف صورت گیرد تا تحریم های ظالمانه دست از سر اقتصاد و مردم کشور ما بردارد،این تاکتیک و استراتژی یعنی برداشته شدن تحریم ها در حال حاضر از نان شب هم واجب‌تر است.

 

 

علی کریمی پاشاکی_ روزنامه‌نگار