نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
سخنگوی دولت در جمع دانشجویان دانشگاه صداوسیما حرف هایی زده که حقیقتا باید آن را خارج از چارچوب و منطق دانست. حرف‌هایی که به طرز خارق‌العاده ای غیرحقوقی هم هستند. حال آنکه آقای بهادری جهرمی، سخنگوی دولت خود یک حقوقدان است.
تاریخ معاصر ایران در طول دوره ی یکصد و اندی ساله اش عجین شده است به افتخار آفرینی، ایستادگی، پاکبازی و عشق به مام میهن ، قهرمانانی که خیزش و ایستادگی آنان ریشه در ایمان و خودباوری ژرف به این سرزمین کهن و همچنین ناکامی ها ، نامرادی ها و شکست ها .
آیا آنقدر اهمیت دارد که برای خاموش کردن آن تحقیر،تهدید و سرکوب معترضین مدنی و پرهیز کننده از خشونت را بپرهیزند و یا ادامه دهنده‌ی این نزاع خانمان برانداز و تلف شدن انرژی ملت و کشور وحاکمیت باشند و یا فرصت سازی برای دشمنان دیرینه ی ایران .
نشنیدن صدای مردم و عدم ارتباط حاکمیت با بخشی از نسل ها ی اخیر و بویژه نسل دهه‌ی هشتاد به بعد به نظر می رسد به چالشی بزرگ و جدی برای نظام حکمرانی در ایران تبدیل شده است
قابل توجه تمام مسئولان کشور و مردم معترض به سیاست های غلط و ناکارآمد؛ حاکمیت گوش شنوا و در پی زبان ارتباط با نسل جدید را داشته باشدبا «مرگ‌بر» گفتن به جایی نمی‌رسیم! خشونت ،خشونت و نفرت ،نفرت می آفریند ، دست از خشونت ورزی و نفرت افکنی برداریم
زن ، با حیات ،زیستن و زندگی بخشیدن مترادف است، و گشتن زن ،گشتن حیات و زندگی می باشد،به همین دلیل است مرگ مهسا امینی ایران را سوگوار کرده است و باید هم ترسید از این حادثه ی هولناک و در پی ترمیم ساختارهای اجتماعی بود و درسی بزرگی گرفت.....
شهرداری و به همراه آن شورای شهر ،نهاد یا سازمان عمومی غیر دولتی هستند. غیر دولتی بودن در جامعه ای که دولت مظهر و مصدر سیاست است، به معنای غیر سیاسی بودن هم باید باشد.
رسانه نگاری مکتوب یا همان روزنامه نگاری در ایران سخت ترین روزهای حیات خود را از بدو پیدایش تا به امروز تجربه می کند. تیراژ نسخه های کاغذی به کمترین حد خود رسیده ، برخی روزنامه نگاران با سابقه دیگر انگیزه ی سال های پیش خود را ندارند،
حدود یک سال است برخی مسئولان ارشد در دستگاه های اجرایی کشور شعار می دهند که در نظر دارند برای علاج بیماری اقتصاد ایران،آن را جراحی کنند.نظیر این شعار در دوره‌های قبل و بویژه در دولت های نهم و دهم نیز شنیده شده است،ولی خروجی این شعارها تقریباً هیچ بوده بلکه آثار زیانباری برای اقتصاد کشور و زندگی ایرانیان به همراه داشته است.