گرد نویسان و تیز نویسان به بهشت نمی‌روند

علی کریمی پاشاکی- در هفته‌های اخیر در ارتباط با موضوع انتخاب شهردار رشت توسط شورای شهر،توسط کنشگران سیاسی،اجتماعی و فرهنگی و همچنین همکاران فرهیخته ام در نشریات و پایگاه های خبری و تحلیلی مختلف مورد نقد و بررسی قرار گرفت و هر قلم بنا به برداشت و نگاهی که از موضوع وبحث های پیرامونی معتقد بود به آن پرداخت.یکی از دریچه تخصصی مدیریت شهری،دومی از دریچه اجتماعی،دیگری از دریچه سیاست وفعالی دیگر از نگاه فرهنگی موضوع را بررسی و مورد تحلیل،نقد و نظر قرار داد.

اساساً نقد و نظر مبتنی بر تفکر و واقعیات موجود مخالفان و موافقان مثبت ترین بخش این موضوع بوده است که خوشبختانه همچنان ادامه دارد و وجود این حساسیت ها را باید به فال نیک گرفت و به آنها ارج نهاد که مسئولانه به موضوع پرداختند تا نهادینه شدن روند برخورد دمکراتیک با مباحث و موضوعات در نزد افکار عمومی از جامعه پذیری قابل قبولی برخوردار شود.
صاحب نظران و کنشگران مختلف بر این باورند، برخورد و مواجهه با وجوه مختلف این موضوع و دیگر مقولات با تمامی مولفه ها و فاکتور ها ،می بایست منطقی واز چارچوب های استدلال و استناد محکم و مورد پذیرش افکار عمومی برخوردار باشد،در اینصورت است که می توان ادعا کرد راه را درست انتخاب کرده و در غیر اینصورت،خروجی آن هیچ تأثیر مثبتی بر زندگی فردی و اجتماعی شهروندان نخواهد داشت.
در این میان در هفته‌های اخیر برخی از مخالفان و موافقان مباحث شورای شهر رشت و موضوع انتخاب شهردار ،همدیگر و یا کنشگران اصلی در شورای شهر رشت را به دشمنی علیه همدیگر خواندند ،که این روش غیر منطقی ترین روشی بود که متاسفانه انجام شد و ضرورت دارد تا جبهه بزرگ اصلاح طلبان در گیلان با جدیت به آسیب شناسی موضوع با مشارکت همه باورمندان به رفرمیسم بپردازند.
صد البته باید اذعان کرد برخی همکاران روزنامه نگارم و برخی فعالان مدنی با تمام وجود به نقد منصفانه و مبتنی بر تفکر پرداختند و انصافاً هم نقطه نظرات پویا و قابل احترامی داشته و دارند که ضرورت دارد تا توسط اتاق های فکر مدیران رسمی جامعه مورد واکاوی و بهره‌برداری قرار گیرد.
گرد نویسان و تیز نویسان به بهشت نمی‌روند
ولی فارغ از همه نقدها ،کنش ها و واکنش‌های طبیعی که بر پایه نقد و نظر منصفانه ،در روزها و هفته های اخیر در برخی از نشریات و رسانه های مکتوب و مجازی و پایگاه های خبری و تحلیلی با پدیده ،،گرد نویسی یعنی تعریف و تمجید های غیر واقعی،،و،،تیز نویسی یعنی انتقادات یکسویه و با چاشنی توهین،،مواجه بودیم ،که می تواند آسیب‌های مهمی را به همراه داشته باشد.در این میان مطالبی و یادداشت هایی به قلم جناب آقای محمد رسول محمدپور و چند مقاله از دیگر فعالان مدنی و رسانه ای مطالعه کردم که به نظر این حقیر پا را از نقد منصفانه و مسئولانه فراتر گذاشته بودند و به اصطلاح ما روزنامه نگاران و اهالی رسانه به ،،،گرد نویسی و تیز نویسی،،،روی آورده بودند.
باید توجه شود اگر نوشته ای در رسانه‌ها و توسط تحلیل گران و روزنامه‌نگاران به تعریف و تمجید بیش از حد و نقد غیر منصفانه و توهین تمایل و گرایش پیدا کرد به علت عدم برخورداری از انسجام معنایی و نوشتاری و اخلاقی نه تنهادر افکار عمومی تاثیر مثبت ندارد بلکه به عامل ضد خود وضد فرهنگی تبدیل می‌شود.
علی ایحال،از جناب آقای محمد رسول محمدپور که فعال رسانه‌ای دغدغه دار و فهیمی هستند به عنوان عضو کوچکی از خانواده بزرگ و با اصالت رسانه ، تقاضا مندم که در نوشتن مقالات و یادداشت ها و تحلیل ها از ،،،گرد نویسی و تیز نویسی غیرمنصفانه،،فاصله بگیرند تا شائبه اهانت به دیگران در اذهان تداعی نشود.
،،والسلام و ایام بکام،،،