در ارتباط با در خواست برخی برای حذف دکتر نوبخت و همراهان واقعی دولت؛

مخالفان،رئیس جمهور روحانی را نشانه رفته اند

..

در ارتباط با در خواست برخی برای حذف دکتر نوبخت و همراهان واقعی دولت
مخالفان،رئیس جمهور روحانی را نشانه رفته اند
ضرورت دارد بدانیم و بدانند که مشکلات اقتصاد ایران،ساختاری و ریشه ای است و دلایل مشکلات ومزمن بودن بیماری اقتصاد ایران ،ریشه در سالیان متمادی گذشته های درو و نزدیک دارد.مدیریت ها ی ضعیف و برنامه ریزی های غیرجامع در دولت‌های نهم و دهم وایجاد هیجانات مختلف با جهان پیرامونی و نقش اقتصاد سیاسی جهانی و هزاران مشکل دیگر باعث گردیده‌اند که اقتصاد ایران در حال حاضردر شرایط نامطلوبی قرار گیرد.صاحب نظران معتقدند،همانگونه که نمایان شدن آشفتگی،بی انضباطی مالی و اقتصادی زمانبر است،ساماندهی اقتصاد در هم ریخته و ویران چندین برابر بیشتر زمان می خواهد تا درمان،منظم ،روز آمد و عاری از مشکلات پیچیده شود.
با این استدلال،متهم کردن دولت روحانی وربط تمام مشکلات اقتصادی به این دولت،خارج از وجدان و انصاف می باشد.
باید آن روزی که نفت را بشکه ای ۱۴۰ تا۱۵۰ دلار می فروختیم،باید آن روز ی که قطعنامه‌های شورای امنیت را کاغذ پاره می انگاشتیم،باید آن روزی که چوب حراج رانت خواری،رانت جویی ویژه خواری بر منابع ملی می زدیم،باید آن روزی که بدون نظر کارشناسان سد می ساختیم،بابد آن روزی که بدون نظر و اجازه کارشناسان دلسوز چاه آب حفر می کردیم،باید آن روزی که روی زباله ها خاک می ریختم،باید آن روزی که ‌فقط حرف از مبارزه با فساد اقتصادی می زدیم و لیست ها ی ادعایی در جیب بود،باید آن روزی که در دولت معجزه هزاره سوم ( دولت احمدی‌نژاد) درب واردات بی رویه را بدون کوچکترین نظارتی باز گذاشته بودیم،باید آن روزی که که دولت های نهم و دهم با واردات لجام گسیخته برای چینی ها و هندی ها و…شغل تولید می کرد،باید آن روزی که کارگران و صنعت گران ایرانی را با واردات از سنگ پا گرفته تا خودروهای لوکس و… خانه نشین کرده بودیم و هزاران معضلات دیگری که فقط در دولت‌های نهم و دهم بر اقتصاد وزندگی ومعیشت مردم امد هوشیار،مطالبه گر و خواستار تغییرات مدیریتی بودیم که برخی ها نبودند و زمان وزمانه را به سکوت و…گذراندند.

آری مشکلات ساختاری اقتصاد ایران در دوره ای که آن را برخی جاهلان و مدعیان ،دوره معجزه هزاره سوم می دانستند به اوج خود رسید و حال اثرات منفی و ویرانگر آن گریبانگیر همه شده است.

چاره کار چیست؟

در شرایط کنونی باید با همت عالی همگانی و بسیج تمام امکانات وتشکیل اتاق های فکر و عملیاتی و درمانی،به درمان جدی اقتصاد مریض بپردازیم ودر این راه از هیچ تلاشی کوتاهی نکنیم و کمترین هدر رفت امکانات همه جانبه را نداشته باشیم. ما حق نداریم در شرایط جدید و حساس کنونی کوچکترین فرصت سوزی،تمامیت خواهی،جهالت،سودجویی شخصی و جناحی،رانت جویی و… داشته باشیم.ما باید با درک شرایط داخلی،منطقه ای و بین المللی به صورت واقعی وهمه جانبه با تمام داشته های داخلی و دیپلماتیک،سنگ اندازی های برخی قدرت های جهانی،التهابات اقتصاد سیاسی جهانی،چالش های جدی اقتصادی داخلی و مبارز جدی و واقعی با مفاسد اقتصادی وچاره جویی برای در مان ریشه ای بیماری اقتصاد ایران پایمردی کنیم و با سیاست اصولی ومنطقی اتحاد و انتقاد نسبت به دولت روحانی به مبارزه با مشکلات برویم.قطعا برخی کارکردهای دولت روحانی دارای نوقص و ایراداتی هست ،ولی همین دولت روحانی اثبات کرد که می تواند برای مشکلات چاره جویی نماید.باید به گشایش های دوره ی اول ریاست جمهوری ایشان توجه شود تا راه را با صبوری و مقاومت ادامه یابد.ما باید بتوانیم ضمن پس زدن برخی فرصت سوزان وتمامت خواهان داخلی از پس بحران پسا برجامی و ترامپیسم قایق ائیم.باید در این شرایط تاکیتک و استراتژی روز آمد و ویژه ای داشته باشیم.
مخالفان داخلی و خارجی تحولات دمکراتیک و رئیس جمهور روحانی را نشانه گرفته اند
قطعاً دولت کنونی روحانی نیاز به ترمیم دارد ولی این ترمیم باید در فضایی آرام و کارشناسی شده و بدور از هیجانات زود گذر انجام شود.در این شرایط حساس نباید همانند فرصت سوزان داخلی ودشمنان خارجی ،هیجانی عمل کرد.درخواست غیر مستند وفله ای برای تغییر در کابینه،در واقع رفتن به راه برخی جاهلان وفشار ترامپیسم است.کسانی که این در خواسته را دارند تا مردان همراه و وفادار به مردم و دولت روحانی علی الخصوص جناب آقای دکتر نوبخت از کابینه را دارند،در واقع دکتر حسن روحانی و مطالبات مردم و وعده های داده شده را نشانه رفته اند و برخی از آنان نیز چون به مراد تعلقات شخصی وجناحی شان نرسیده اند،بقول معروف شیپور را از دهان گشاد آن می دمند تا برای مردم موسیقی دلنوازتری ،بنوازند، غافل از این از قسمت دهان گشاد شیپور هیچ نوای دلنشینی در نمی آید و هرچه از ان تراوش می‌کند،نوای ناموزون،یاس،حرمان،خرابی، ویرانی،عقب ماندگی است و بس.
ما باید درس بگیریم تا تغییرات دمکراتیک و آهسته به تحولات اساسی و بنیادین برسیم وتا اقتصاد،سیاست،فرهنگ و…را ساماندهی اساسی کنیم.

علی کریمی پاشاکی_روزنامه نگار