امیر هوشنگ ابتهاج (سایه), سرمایه ی عظیم ملی است

پیکر شاعر،ادیب بلند آوازه و کنشگر سیاسی سوسیالیست بعد از تشییع با شکوه در تهران و رشت توسط خیل عظیم دوستدارانش در زادگاهش رشت و در بزرگترین و قدیمی ترین پارک رشت یعنی باغ محتشم به خاک سپرده شد و آرام گرفت.
در روزهای اخیر بعد از درگذشت این غزلسرا و ادیب بی بدیل معاصر و کنشگر سیاسی سوسیالیست ،امواج
تحلیل ها ،اظهارنظرها،قضاوت ها و…در محافل مختلف و رسانه های گوناگون مطرح و منتشر شد،
عده‌ای تلاش کردند تا پیکر استاد سایه به کشورش باز نگردد و زمین و زمان را به هم دوختند تا برای اقدامات شان توجیهی بیاورند…

بعد از مراسم تشییع و خاکسپاری با شکوه، عده‌ای از نحوه‌ی برگزاری مراسم خرده گرفتند و تلاش های صورت گرفته در این شرایط انقباضی سیاسی در کشور،برای تدارک آن را براحتی زیر سوال ببرند،بی آنکه خبری از موانع و حواشی پشت پرده داشته باشند!!!

امیر هوشنگ ابتهاج (سایه)،چه مخاطب اشعار ، غزلیاتش و آثارش باشیم و چه نباشیم،چه با دیدگاههای سیاسی و اجتماعی اش موافقت و یا مخالفت داشته باشیم ،چه منتقد عملکرد او در زمان مسئولیتش در رادیو ی ملی پیش از انقلاب باشیم و یا اطلاع نداشته باشیم ،چه با خبر از زندانی شدنش پس از انقلاب پنجاه و هفت باشیم یا نباشیم و…
ایشان یکی از چهره های بزرگ و اثرگذار ملی ادبیات ،غزل،شعر و سیاست ایران است.
حق این نام بسیار بلند است که آرامگاهی شایسته در کشور داشته باشد ،این ارتباطی به موافقت یا مخالفت ما با سیستم حکومتی در ایران ندارد.
حال کمی حاشیه ها را کنار بگذاریم و به این فکر کنیم تا آرامگاهی در شأن این سرمایه عظیم ملی در ایران و شهر رشت بر پا کنیم و به بودن این بزرگمرد در کنار مان افتخار کنیم و عشق بورزیم.

علی کریمی پاشاکی روزنامه نگار