بدهکاران به ملت نباید طلب کار باشند

مخالفان در حالی بر حسن روحانی می تازند و نسبت به عملکرد اقتصادی دولت یازدهم ودوازدهم  نقدهای غیر منصفانه وارد می کنند که به خوبی می دانند چه بر سر کشور در دولت های نهم و دهم، دولت مورد تایید و حمایت دلواپسان و اصولگرایان آمد و همچنان تاثیر عملکرد دولت احمدی نژآد، مشکلات عظیمی گریبانگیر کشور است که به سادگی نمی توان از آنها عبور کرد. مخالفان روحانی و حامیان دولت احمدی نژاد فراموش کرده اند که شعارهای احمدی نژاد قبل از پیروزی در انتخابات سال ۸۴ با عملکرد او پس از نشستن بر کرسی قدرت تا چه اندازه متناقض و متفاوت بود. البته دوگانگی در سیاست های دولت مورد تایید و حمایت اصولگرایان و دلواپسان (احمدی نژاد) بیشتر در دولت دوم او ملموس شد. در حقیقت دوگانگی و بروز رفتارهای غیر قانونی و غیر عرفی سبب شد که بسیاری از حامیانش از وی اعلام برائت کرده و راه خود را از او جدا کنند. یکی از شعارهای احمدی نژاد بردن پول نفت بر سرسفره های مردم یا پرداخت یارانه بود. وعده پرداخت یارانه به مردم نه تنها بدون مطالعه کارشناسانه صورت گرفت، بلکه به جای آنکه یارانه تنها به حساب اقشار فرو دست و آسیب پذیر جامعه واریز شود، طبقات متوسط و پردرآمد نیز از آن بهره مند شوند. در واقع افرادی که به هیچ روی نیازی به یارانه نقدی نداشتند، امروز همچنان از سیاست واریز یارانه نقدی در دولت احمدی نژاد به عنوان عملکرد مطلوب یاد می کنند، در حالی که حامیان این سیاست غلط در نظر نمی گیرند که از پرداخت یارانه یا وعده آوردن نفت به سفره های مردم چه آسیب های زیانباری به کشور وارد شد. اگرچه قانون کاملا مشخص کرده بودکه ۵۰ درصد از یارانه نقدی باید به حساب اقشار ضعیف واریز شود، ۳۰ درصد از این مبلغ به صنایع پرداخت شود تا صنایع با این مبلغ سرمایه در گردش کرده، در نهایت با آن اشتغالزایی کنند و ۲۰ درصد از آن با هدف تامین هزینه ها به دولت پرداخت شود، اما اقدام معقول و منطقی این بود که ۲۰ درصد یارانه دولت به حساب اقشار فرودست و آسیب پذیر جامعه واریز می شد.

گرچه در دولت قبل (احمدی نژاد) حتی یارانه ای را که برای صنعت در نظر گرفته شده بود به صنایع پرداخت نکردند که در حقیقت این عدم پرداخت یارانه به صنعت به رکود سنگین در سال ۹۰ منجر شد که تا امروز گریبان کشور را گرفته است. دولت احمدی نژاد از پرداخت یارانه به صنعت سرباز زد، زیرا ارز گران شده بود، به همین دلیل حتی ما به التفاوت به صنایع داده نمی شد. این مساله در نهایت لطمه سنگینی به صنایع و تولید کشور وارد کرد.

پس از روی کار آمدن دولت روحانی، علاوه بر مساله رکود و تورم بالا، قیمت نفت به کمتر ازیک سوم دوره ی احمدی نژاد تنزل پیدا کرد و این کاهش قیمت منجر به بحران ناخواسته ای در کشور شد که البته با کمال تاسف مخالفان دولت و دلواپسان این مسایل را در نظر نمی گیرند. مخالفان دولت روحانی اگر به هر بهانه و استدلال غیرمعقولی چنگ بزنند، باز هم عملکرد دولت روحانی کاملا قابل دفاع است، زیرا همه برنامه های روحانی منطبق بر تصمیمات مطالعه شده و علمی است. بنابراین زیر سوال بردن عملکرد دولت روحانی، عمل ناجوانمردانه است. حکایت مخالفان دولت روحانی و دلواپسان در مخالفت و تخریب عملکرد خوب دولت روحانی، حکایت عوض شدن جای بدهکاران به ملت به جای طلباکاران است. آنان برای تمامی خرابی هایی که در سالهای دولت احمدی نژاد برای کشور ببار آوردند، نمی توانند حالا طلبکار باشند. اصولگرایان با حمایت از عملکرد احمدی نژاد در ۸ سال دولت وی، بدهکار و مدیون ملت برای تمام گرفتاریهایی که بوجود آورده اند، هستند.

جامعه ایران در نظر داشته باشد که فضای داخلی کشو با روی کار آمدن روحانی تلطیف شده و در دوره دوم نیز فضا مساعد تر، باز تر و لطیف تر خواهد شد. اما همان طور که در گذشته ثابت شد، روی کار آمدن هر یک از کاندیداهای اصولگرا امنیتی شدن فضا را به همراه خواهد داشت. باید توجه داشت دولت روحانی دستآوردهای بسیار مطلوبی تاکنون از خود به جا گذاشته است. اگر چه تنها مشکل موجود مساله رکود است، اما حسن روحانی از هم اکنون برای خروج از رکود نیز برنامه ریزی خوبی کرده است.

علی کریمی پاشاکی ،