ایجادشفافیت،تقویت همدلی،فراهم کردن امکانات پیشگیری و درمان با رعایت پروتکل های بهداشتی از طرف مردم، راهکار کاهش اضطراب و نگرانی

 

بیماری کرونا مانند سایر بیماریهای واگیردار و آسیب های اجتماعی اعم از فقر،بیکاری،جنگ و… که بیشتر دامن اقشار محروم و ضعیف را می گیرند،بیماری خطرناکی است که می تواند در اثر بی مبالاتی و عدم رعایت پروتکل های بهداشتی و کمبود امکانات پیشگیری و درمانی دامن‌گیر همه ی اقشار اعم از دارا و ندار می شود.بیماری کرونا مثل بیماری وبا می ماند،وقتی بیاید کودک،بزرگ،زن و مرد و فقیر و غنی نمی شناسد.

مشکل مهم کاهش اعتمادی عمومی

جامعه ی ما در چند دهه ی اخیر به دلیل نگاه جناحی_حذفی برخی مدیران و مسئولان و چنگ انداختن به روی یکدیگر یا پخش و رواج شایعه و دروغ،میزان اعتماد عمومی نسبت به برخی نهادها و ارگان‌ها و سازمانهای دولتی بطور قابل ملاحظه ای کاهش یافته است. وقتی که تخریب توسط برخی شبکه‌های اجتماعی و رسانه ها و رسانه ی ملی بجای انتقاد ،علیه دست اندرکاران انجام می‌شود ،دیگرافکار عمومی در مواقع بروز بحران ،به کجا باید پناه ببرد و چگونه می تواند به سخن مسئولان و رسانه ها اعتماد کند.لذا شایعات راست و دروغ،ذهن و روان مردم را فرسوده می کنند و این اعمال باعث می شود تا مردم به سخنان دست اندرکاران اعتماد نکرده و اطلاعات لازم را از منابع غیر معتبر دریافت کنند. رادیو و تلویزیون های ملی و محلی در مواقع بروز بحران مهمترین منبع موثق در اغلب کشورهای جهان به شمار می روند، اما با کمال تأسف برخی مواقع رسانه ی ملی ما به خاطر عملکرد ضعیف و بعضاً جناحی ،نتوانسته آنچنان که شایسته است مورد وثوق همه ی ایرانیان باشد.طوری شده است که وقتی مسئولی با صدا و سیما صحبت می کند، بخشی از افکار عمومی نسبت به این سخنان واکنش اعتماد آمیزی ندارند.این میزان کاهش اعتماد عمومی به برخی دست اندرکاران در بحران بیماری کرونا به اضطراب و نگرانی مردم ،افزوده است.
ایجاد شفافیت،تقویت همدلی،تامین امکانات پیشگیری و درمانی و عمل به پروتکل های بهداشتی
بهترین راه حل برای غلبه بر اضطراب و نگرانی مردم از شیوع بیماری کرونا، ایجادشفافیت،تقویت همدلی و وفاق،یکپارچگی ملی و احیای اعتماد عمومی و همچنین تلاش بیدریغ متولیان دولتی برای تامین امکانات دارویی و پزشکی و اقدامات پیشگیرانه و صد البته عمل مردم به توصیه های رعایت بهداشت فردی و عمومی برای تامین سلامت سلامت جامعه و گذر از این بحران جدی می باشد.
علی ایحال، بایستی مسئولان با نگاهی باز و با هدف ایجاد شفافیت و تقویت همدلی و همگرایی در یکان یکان افراد ملت ایران از هر نژاد،قوم،زبان ،عقیده و مذهبی را بدون کوچکترین فرق و تبعیضی با یک عینک یعنی عینک واقع بینی ببینند و هیچ تمایزی بین آنان قائل نشوند،بی شک در صورت تحقق این روند و نگاه از نظر مردم،بحران بیماری کرونا زودتر مهارشده و آرامش به جامعه باز میگردد.
گاهی اوقات ،بحرانها علی رغم تمام مصائب و رنج های بزرگی که به همراه دارند،می توانند به فرصتی جهت نزدیک تر شدن قشر های مختلف مردم و ایجاد همبستگی اجتماعی برای کاهش آلام و دردها و زندگی بانشاط تبدیل شوند،صد البته به شرطی که مسئولان در رده‌های مختلف نیز با نگاهی واقعی و با ایثار و از خودگذشتگی همانند مردم و کادر درمانی و پزشکی پرتلاش و از جان گذشته،برای تامین سلامت و رفاه جامعه با ایجاد شفافیت و صداقت بیش از پیش عمل کنند.